Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MaciejLinttner
AkademiaSztukPięknychwKatowicach
Twórcawobecczasu,
wktórymtechnologiaprzerosłaświadomość
Gdyzobaczyłemporazpierwszyspispostawionychproblemów,którymimają
ambicjezająćsięautorzymonografiiZobaczyćsens,pomyślałem,żesątopy-
tania,któretowarzysząoddawnamoimpotyczkomzwiązanymrównorzędnie
ztwórczościąizistnieniem.Istnieniemoboktwórczościitwórczościąobok
istnienia.
Chciałbympodzielićsięparomamyślamiinspirowanymiwspomnianymjuż
zestawempytańwformiedośćswobodnegomonologu.Niniejszytekstjest
improwizacjąnatematdwóchzagadnień.Zaznaczam,żepisanyjestzpozycji
malarza(zatakiegosięuważam)ibyćmożejegoogólnikowośćjestwynikiem
obserwacjimającejnaceluposzukiwaniewłasnejmalarskiejsyntezy,leżącej
nastykumalarstwailiteratury.
Problemdostrzeganiasensuistnienia
idziałaniawwymiarzeindywidualnym
Sensistnieniaisenstworzenia.Choćtezasensuistnieniaidziałaniapostawiona
jestwkontekściewymiaruindywidualnego,jejkonfrontacjazrzeczywistością,
otoczeniemjestprzecieżnieunikniona.Cozatymidzie,jejsensiznaczenie
są,chcącniechcąc,wjakimśstopniuzależneodokolicznościzewnętrznych
(świat,ludzie,wydarzeniaitd.).Powstajezatempytanie:czysensmusinarówni
czerpaćswójimperatywiprzekonaniezsamegośrodka(czynnikiwewnętrzne,
