Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
TOMOGRAFIAKOMPUTEROWA
JerzyWalecki,AndrzejLewszuk
OGÓLNEWSKAZANIADOSTOSOWANIAMETODY
Wprowadzenietomografiikomputerowej(TK)stałosię
przełomemwdiagnostyceradiologicznej.Istotąbadania
jestmożliwośćotrzymaniaaktualnie–wdobietomo-
grafiiwielorzędowej–przekrojówciaławewszystkich
płaszczyznachanatomicznych,coznacznieposzerza
zakreswskazań.Cyfrowyzapisdanychumożliwiaich
wtórneopracowanieitworzenieróżnychrodzajówre-
konstrukcji,którestałysięobecnierutynowostosowaną
formąprezentacjiobrazów.Tomografiakomputerowa
jestmetodąsłużącązarównododiagnostyki,jakimo-
nitorowaniazmianpatologicznychwpłucachiśród-
piersiu.Znalazłazastosowanieklinicznewdiagnostyce
miąższupłuc,woceniestopniazaawansowaniaguzów
nowotworowych(staging),woceniewnęk,opłucnej
iścianklatkipiersiowej.Jednaztechniktegobada-
nia,tomografiakomputerowawysokiejrozdzielczości
(TKWR),stałasięmetodązwyboruwdiagnostyceroz-
sianych,śródmiąższowychchoróbpłuciwoceniedrob-
nychstrukturmiąższupłucnego.
Technikabadanianarządówklatkipiersiowejjest
zróżnicowanawzależnościodbadanejstrukturyana-
tomicznej(płuca,śródpiersie,elementykostne).To-
mografiakomputerowapozwalaodzwierciedlićokoło
2000stopniszarości:od–1000jH.(współczynnikpo-
chłanianiapromieniXprzezpowietrze)do+1000jH.
(współczynnikpochłanianiapromieniXprzezkość
zbitą);okoludzkieodróżniajedynieokoło20stopni
szarości.Rozwiązaniemtegoproblemujesttakiwybór
stosowanegowczasiebadaniapoziomuipasma(okno)
przenoszeniakontrastów,abyoptymalnieuwidocznić
badanetkanki.Optymalnąmetodąbadaniapłucjest
wielorzędowatomografiakomputerowa.
TOMOGRAFIAKOMPUTEROWAZZASTOSOWANIEM
OKNAPŁUCNEGO
Tomografiękomputerowązzastosowaniemokna
płucnegostosujesięwceluuwidocznieniazmian
ogniskowychwmiąższupłucnym,ocenyichwzmoc-
nieniakontrastowegoorazstosunkudooskrzeli.
Standardowochoregoukładasięnaplecachzramio-
namiuniesionymidogóry.Badaniewykonujesięna
szczyciewdechu.Wprzypadkudusznościlubjeśli
choryniemożezatrzymaćoddechu,wskazanyjest
płytkioddech.Abyuniknąćartefaktów,czasmiędzy
komendąnabraniapowietrzaapoczątkiemskanowa-
niapowinienwynosićod2do4sekund.Przedbada-
niemmożnapolecićpacjentowi,abywykonałkilka
głębokichwdechów.
Zakresskanowaniaobejmujeobszarodgórnego
otworuklatkipiersiowejdotylnegozachyłkuopłucnej.
Wraziepodejrzeniarakapłucazakresbadanianależy
rozszerzyćdopoziomużyłnerkowych,obejmującnad-
nercza.Jeśliistniejepodejrzeniezmianogniskowych,
koniecznejestpodanieśrodkacieniującegodożylnie
wilości70–100ml,którywstrzykujesięzszybkością
2–3ml/s,anastępniewstrzyknięcie50mlroztworu
fizjologicznegoNaCl.
Wspiralnejtomografiikomputerowejzzastosowa-
niemoknapłucnegokolimacjapowinnawynosić5mm
przyprzesuwiestołu10mm(aparaty1-rzędowe),dla
aparatów4-rzędowych2–3mm,adlaaparatów8-lub
16-iowiększejliczbierzędów1–1,5mm.Przykłado-
weparametryoknapłucnegowynoszą–1500/–650
(W/L–szerokość/poziomokna).Objętościowytomo-
graficznywskaźnikdawkipromieniowania(CTDIvol)
powinienwynosić5mGy,jednakdoocenystopnia
zaawansowaniaguzaprzystosowaniucienkichwarstw
CTDIvolnależyzwiększyćdo10–25mGy,wzależno-
ściodmasyciałapacjenta.
7
