Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
OdczasówpierwszychpublikacjiAustinaopracowanowiele
innychtypologiiaktówmowy(zob.Nęcki2000;Bartmiński,
Niebrzegowska-Bartmińska,Szadura2004;Huang2007;Levinson
2010),jednaknajpopularniejszypozostajewciążpodziałtegoautora
ijegorozwinięciedokonaneprzezSearle’a.
Zuwaginazasadniczycelbadańwłasnychzainteresującą
uznanotypologiępragmatyczno-kontekstoA.Awdiejewa
iZ.Nęckiego(1996).Autorzyrezygnująwniejznajbardziej
rozpowszechnionegownaszymkrajutłumaczeniaspeechactjako
aktumowynarzeczaktukomunikacyjnego(Czaplewska2012),
podkreślająctymsamymjegoszerszyniżlingwistycznyzakres.
Zaproponowanątypologięprezentujetabela1.1.
Tabela1.1.TypologiaaktówpragmatycznychwedługAwdiejewaiNęckiego
Źródło:Nęcki1996,s.113.
Uczestnicykonwersacjiprzyjmująokreślonestrategie