Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Możesz,jeślimyślisz,żemożesz.
AdamPąchalski,18.04.1998r.
Mimowykonanialicznychbadańnadjąkaniemzaburzenie
tonadalbudzizainteresowanieprzedstawicieliwieludyscyplin
naukowych,wciążzastanawiajegozmienność,fazowość
isytuacyjność.
Zgodniezpodejściemstrukturalno-systemowym(Tarkowski
2007)nająkanieskładająsięczynnikinaturylingwistycznej(np.
niepłynnośćmówienia),biologicznej(np.napięciemięśniowe),
psychologicznej(np.lękprzedmówieniem),społecznej(np.
izolowaniesię)orazrelacjemiędzynimi.Najczęściejbadano
–zgodniezkompetencjamizawodowymi–poszczególneelementy
jąkania,rzadkonatomiastprowadzonointerdyscyplinarnestudianad
zachodzącymimiędzynimizwiązkami.Wrezultacienagromadziło
sięwielebadań,któretrudnopodsumowaćwramachjednolitej
teorii.
Wkontekścietegozaburzenianajwięcejuwagipoświęcono
niepłynnościmówienia.Byłaonaanalizowananapodstawiepróbek
wypowiedziustnych,głównieprzezlogopedówiakustyków.Starano
sięustalićrodzaj,lokalizację,natężeniesymptomówniepłynności
mówieniazwykłejipatologicznej,organicznejipsychogennej,
napiętejinienapiętej.Stosunkowomniejuwagipoświęcono
ustaleniuprzyczynjąkania,albowiemwymagatoprzeprowadzenia
badańinterdyscyplinarnych,którepozostająpostulatemtrudnym
dospełnienia.Zjednejstronyprzedstawicieleszerokorozumianej
medycyny(lekarze,biolodzy,genetycy,biochemicy,
psychofizjolodzy)skupilisięnaokreśleniubiologicznegopodłoża
zaburzeńpłynnościmówienia,zdrugiej–psycholodzy
skoncentrowalisięnaosobiejąkającejsię,doszukującsięjej
specyficznychcechizachowań.Ichoćwkroczyliśmywnowąerę
neuronaukistosujemynowoczesnemetodydiagnostyczne(np.
