Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Integracjasłówiznakówmanualnych
Wynikiprzeprowadzonegoeksperymentu18pokazały,żesymultaniczne
wykorzystaniegestówimowyułatwiaosobomzezłożonymi
potrzebamikomunikacyjnyminietylkoprzekazywaniewiadomości,ale
równieżwbardzodużymstopniurozumieniekomunikatów,
odpowiadanienapytaniaiprzypominaniesłów.Piszczek(1997)
zauważyła,żepowiązaniegestuzokreślonączęściąmowy,np.
zzaimkiemlubprzyimkiem,sprzyjaichopanowaniuispontanicznemu
stosowaniu.
Ponadtogenerowaniemowyzrównoczesnymwykonywaniem
znakówmanualnych,np.wprzypadkudzieciuczącychsięmowy,
dostarczaprawidłowegowzorcaruchówiułożenianarządów
artykulacyjnychnadawcypodczasmówienia(Kaczmarek2009).Dla
wielumałychdzieciintonacjagłosuniesiedodatkowąinformację
emocjonalnąodanympojęciu,szczególnieowysokimstopniu
abstrakcyjności,lubznakachnieprzejrzystych,np.„miłość”.Zkolei
informacjaemocjonalnapomagatworzyćrelacjekomunikacyjne.
Mowatowarzyszącaznakomnadajenaturalnetempoich
wykonywania,sprawiając,żeruchrąkjestbardziejpłynny
iharmonijny,odpowiadającynaturalnemurytmowiwypowiadanych
słów.
MetodaMakaton,opróczgestów,posiłkujesięrównieżelementami
towarzyszącymikażdejnaturalnejkomunikacji,takimijak:wyraz
twarzy,kontaktwzrokowy,postawaciałaczyzachowanieprzestrzenne
(kierunek,ruch,miejsce),np.wskazywaniekierunkuznaku„patrzeć”
różnisięwzależnościodtego,gdzierozmówcamaspojrzeć(ilustracja
12).
Ilustracja12.Kierunekznaku
„patrzeć”
Źródło:Kaczmarek2013c.
