Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przyczynyzaburzeńmowy
iepidemiologia–próbauchwycenia
izdefiniowaniazjawiska
Przyczynyzaburzeńmowymogąmiećróżnorakiepochodzenie.
Wzwiązkuztymtowarzysząimróżneobjawyorazzróżnicowany
stopieńichnasilenia.Wliteraturzemożnaznaleźćpodział
zewzględunaprzyczynępowodującązaburzenie:zewnątrzpochodne
(egzogenne),najczęściejpowstającewefekciezaniedbań
środowiskowych(niemauszkodzeńanatomicznych),bądź
wewnątrzpochodne(endogenne),tj.zaburzeniapojawiającesię
wwynikujakiegośuszkodzeniawewnątrzpochodnego(np.Styczek,
1979;Kaczmarek,1981).
WedługStyczekposzczególnezaburzeniaopodłożuendogennym
charakteryzująsiętakimiobjawami,jak:
1)dysglosja–zniekształceniedźwiękówmowylubniemożność
ichwytwarzanianaskuteknieprawidłowejbudowynarządów
mowylubobniżeniasłyszalności;
2)dyzartria–zniekształceniedźwiękówmowylubniemożność
ichwytwarzania(anartria)wwynikuuszkodzeniaośrodków
idrógunerwiającychnarządyodpowiadającezaprodukcję
mowy;
3)dyslalia–opóźnieniewprzyswajaniujęzykazpowodu
opóźnionegowykształceniasięfunkcjipewnychstruktur
mózgowych(skrajnapostaćtoalalia);
4)afazja–częściowalubcałkowitautrataznajomościjęzyka
naskutekuszkodzeniapewnychstrukturmózgowych;
5)jąkanie–zaburzeniepłynnościmowy(rytmuitempa)
–zaliczanerównieżdozaburzeńegzogennych;
6)nerwicemowy(logoneurozy)–mutyzm,afonia,jąkanie,
zaburzeniatempamowy,modulacjisiłyiwysokościgłosu
uosóbcierpiącychnanerwice;
7)oligofazja–niedokształceniemowyspowodowane
upośledzeniemumysłowym;
8)schizofazja–mowauosóbchorychpsychicznie.
