Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
Rozdział1.Poradoznawstwo
Narysunkachwidaćwyraźnie,iżteoretycznawiedzaporadoznawczajest
wiedząinterdyscyplinarną.Otakimjejcharakterzeświadcząnietylkoliczne
zapożyczeniazróżnychdyscyplinnaukowych,dokonywaneprzezbadaczy
poradnictwa,aleisamsposóbjejpowstawania.Badaniaporadoznawczepodjęli
bowiemcispecjaliści,będącyprzedstawicielamiróżnychnaukspołecznych,
którzy,wychodzączogólnychzałożeńitradycjimetodologicznychswojej
dyscyplinyorazprowadzącbadanianawybranymprzezsiebieobszarze,wróżnej
mierzeodkrywająioświetlająproblemyporadoznawcze,awięcprzybliżająwizję
poradnictwawspólnądlawszystkichbądźwiększościbadaczy.Łatwotozauważyć
zwłaszczanapodstawiewypowiedzinatematprzejawówżyciaspołecznego
ipsychicznegoludziorazanalizsamegoporadnictwadokonywanychprzez
uczestniczącychwewrocławskichseminariachbadaczy,wśródktórychwprawdzie
dominowalipedagodzyipsycholodzy,pojawilisięjednaksporadyczniesocjolodzy,
politycyspołeczni,prawnicyifilozofowie,anawetinżynierrolnik,lekarz
ijęzykoznawca.Wszyscyswoimiwypowiedziamiwłączalisięwewspólne
budowanieobrazutegofragmentuspołecznegoświata,którynazywanybywa
poradnictwem.Zintegrowaniewytworzonejprzeznichwiedzypozostawałojednak
zadaniemporadoznawców.
Drugimźródłemwiedzysądoświadczeniaiprzemyśleniarefleksyjnych
praktyków,mistrzówempirystów.Oniwłaśnie,twórczostosującwiedzę
zpoprzednichźródeł,weryfikująjąorazwzbogacająonoweprzemyślenia
iodkrycia.„Wedukacjipojęcie»refleksja«oznaczaistotnyetapwcyklu
edukacyjnym,wktórympodejmowanyjestzłożonyiświadomyprocesmyślenia
orazinterpretowaniadoświadczeniapoto,bynanowozrozumiećzdarzeniaoraz
naszudziałwnich”(Hunt,2003,s.158).Przyjęciepostawyrefleksyjnego
praktykajestwięcrównoznaczneze„świadomymzaangażowaniemsiępoto,by
dowiedziećsięwięcejnatematnaszychwłasnychprocesówuczeniasięoraz
tego,wjakisposóbwpływająonenanaszeprofesjonalnepraktykiistosunki
pracy”(tamże).Zatembycie„refleksyjnympraktykiem”tostosowanietak
uzyskanegorozumieniadopraktykizawodowej,abymogłaonawzbogacićsię
oto,„czegosiędotejporynauczyliśmy,atakżeabymogłauwolnićsięodtego,
czegosiędotejporynauczyliśmy”–konstatujebrytyjskabadaczka(tamże,
s.159).
Oczywiściedokanonuwiedzyporadoznawczejmogąprzejśćtylkoteodkrycia
praktyków,którezostająwjakiśsposóbupublicznioneipoddanespołecznej
ocenie.Zdarzasiętonaogółrzadko,gdyż–jakzauważaGiddens(2001,s.45)
–doradcy-eksperci,„abymócuporaćsięzeswoimitechnicznymizadaniami,
muszązdecydowaćsięnadoskonaleniesięwramachwąskichspecjalizacjiinie
mogązaprzątaćsobiegłowyszerszymikonsekwencjamiiimplikacjami”.Można
jednakwskazaćteoretycznywkładtakichwybitnychbadaczy,uprawiających
praktykę,jakV.Frankl,C.R.Rogers,A.Maslow,K.Jankowski,K.Dąbrowski,
azuczestniczącychwewrocławskimseminariumO.Czerniawska,M.Kulczycki,
E.Marynowicz-Hetka,J.Miodek,N.Sakson,H.Sęk,A.Sitoiinni.
