Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dobreradydlaterapeuty
Zaobserwuj,którarękajestdominująca.Będzieonabardzo
istotnawkomunikacjizeświatem.Postarajsiętakżeustalićprofile
dominacjipółkulowej,ponieważbędąonepodstawąustalaniasię
procesówkompensacyjnychwmózgu.Nanichbowiemmusisię
opieraćterapiazmierzającadowypracowaniabrakującychfunkcji
drogąprzejmowaniapracyprzeznieuszkodzoneośrodki.
Niewolnozapominaćostaniezdrowiadziecka,sugerującsię
pokutującąwśródlekarzyopinią,żeleczeniezostawiasięlekarzowi,
aterapiępedagogom.Tedwaprocesy:leczenieiterapiamusząsię
zesobązazębiać;niemogąistniećoboksiebie,wprzeciwnym
wypadkuideaterapiiupadnie.Terapiamusibyćmaksymalnie
ukierunkowananaźródłoiprzyczynęwystępującychdysfunkcji,
anietylkonaichobjawy.Terapeutairodzicwiedząwięcej
odzieckuniżlekarz,któryjeoglądatylkoprzezchwilęwgabinecie.
Wielulekarzywdalszymciąguuważauszkodzeniemózgu
zasprawębeznadziejną,chociażichzawodowymcelemjestjego
leczenie.
Zorientujsię,jakierealnezagrożeniadladzieckaniesiezesobą
każdachorobawspółwystępującazautyzmemczyinnymi
uszkodzeniamiCUN–poczytajporadnikimedyczne.Tynie
stawiaszdiagnozylekarskiej,boniewolnocitegorobić,alemasz
obowiązek,podsumowującdaneodzieckuistawiającdiagnozę
pedagogiczną,poinformowaćrodzicówoswoichspostrzeżeniach,
którychbyćmożelekarzimnieprzedstawił.Wyznaczającsobiecel
terapeutyczny,musiszprzecieżprzewidziećprzeszkody,które
napotkaszwtrakciejegorealizacji.
Przystępującdoopracowywaniaprogramu,poprośrodziców
ojasnesprecyzowanieichoczekiwańterapeutycznych.Jeżelinie
ustalicieichwspólnie,możeszponieśćsromotnąklęskę.Będzieona
przykradlaciebietymbardziej,imwięcejbędzieszzsiebiedawał;
arodzicemimotoniebędązadowoleni,ponieważnaprzykład
oczekujątylkoiwyłącznie,abyichdzieckonauczyłosięmówić.
Twojapozycjajakoterapeutyjestoczywiściebardzoważna
iodpowiedzialna,alesukcesdzieckaniezależywyłącznieodjakości
tworzonychprzezciebieprogramów,aleteżwdużejmierzejakości
