Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
programowaniażywieniowego,którazakłada,iżwokresachkrytycznych,czyli
najintensywniejszegorozwoju,oddziaływaniapewnychczynników,takichjaknie-
dożywienie,niedobór,aleinadmiarniektórychskładnikówpokarmowychmoże
prowadzićdonieodwracalnychskutkówlubprzeprogramowaniametabolizmu.
Wtensposóbwżywieniuniemowlątzaczętorozróżniaćkrótkotrwałeiodległe
efektyżywienia.
Licznebadaniaobserwacyjnewykonanewostatnichlatachwskazywałyna
ochronnedziałaniekarmieniapiersiąwodniesieniudoryzykarozwojuotyłości.
Takiefektwykazanowdużymbadaniuretrospektywnymprawie10000dzieci
bawarskichwwieku5lat.Stwierdzonozależnośćmiędzydługościąkarmienia
naturalnegow1.rokużyciaawystępowaniemotyłościwwieku5–6lat.Imdłużej
niemowlękarmionebyłopiersią,tymrzadziejwystępowałaotyłośćwwiekupóź-
niejszym.Podobnewnioskiwynikałyzinnychpublikacji.Próbywyjaśnienia
mechanizmuochronnegodziałaniakarmieniapiersiąkoncentrowałysięna
porównaniachskładupokarmukobiecegoimieszanekdlaniemowląt.Zauwa-
żono,żeniemowlętakarmionesztuczniemlekiemmodyfikowanympoczątkowym
ozawartościbiałkaokoło2,5g/100kcal(1,7g/100ml)spożywająconajmniej1,6
razywięcejbiałkaniżkarmionepiersią.Większespożyciebiałkaoznaczawkon-
sekwencjiwiększąstymulacjęhormonuwzrostu(GH)iinsulinopodobnegoczyn-
nikawzrostu1(IGF-1)orazinsuliny,copowodujewiększenamnożenieirozwój
adipocytów.Wedłughipotezyprogramowaniażywieniowegogłównąrolę
miałobywięcodegraćbiałko.Narolębiałkawprogramowaniuryzykaotyłości
wskazujebadanieinterwencyjnezrandomizacją(karmieniemieszankamioróż-
nejzawartościbiałka)przeprowadzoneprzez5państwUE(wtymPolskę–IP
CZDwWarszawie).WykazanowiększeBMIwwieku2latudzieciotrzy-
mującychwięcejbiałkawokresieniemowlęcym.Obecnieuzyskanewyniki
skłoniływielefirmżywieniowychdozmniejszeniazawartościbiałkawichprepa-
ratach,anowezaleceniasformułowanewDyrektywieUniiEuropejskiej
(30.12.2006)zwracająszczególnąuwagęnajakośćbiałkaijegoskładaminokwa-
sowywceluzmniejszeniacałkowitejzawartościbiałka.
1.2.ŻYWIENIEDZIECIWWIEKU1-3LAT
Grupawiekowadzieci1–3latniezostałapoddanatakszczegółowymbadaniom
ocenyżywieniajakniemowlęta.Dlategotrudnowykazaćkorzyścizdrowotneze
stosowaniaokreślonejdietywtejgrupiewiekowej.Wydajesię,żejużwtym
wiekunadmiernapodażenergiimożestanowićczynnikryzykarozwojuotyłości.
Wtymokresiemożeujawniaćsięteżniedokrwistośćwprzypadkumałegospoży-
ciamięsaijegoprzetworów.Szczególnymproblemempolskiejpopulacjidzieci
jestmałespożyciewapnia,którewodległejperspektywiemożestanowićczynnik
ryzykarozwojuosteoporozy.Małespożyciewarzywmożesprzyjaćpojawianiusię
zaparćstolcaidlategozwracasięuwagęnaspożyciebłonnika.
29
