Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
filigranupromienietworzązłotoczerwonąsiatkęutkanązliściastych
wiciwolnounoszącąsięifalującąnadfrontyspisem.Ożywiałagotak
samo,jakożywiaćmogąwschodnidywanowyornamentdusze-ptaki
wrodzajuSirinaiAlkonosta,któretakprzejmującoobjawiałWiktor
Wasniecow.
Leczotozłotoczerwonasiatkaznika,ujawniającsiedem
osadzonychwbordiurzemedalionównawzórkameizwizerunkami
wieszczek–PytiiDelfickiej,Kasandry–córkikrólaTebiSybilli
Kumskiej,orazmagów–Nostradamusa,ParacelsusaiFausta;górę
wieńczymedalionprzypominającygemmęprzedstawiającątechniką
intaglioosobęDedalawpozieodwzorowanejzMelancholiiDürera,
aleprzytulającegodosiebienagiegouskrzydlonegochłopca.
Kolofonkartyinkunabułuinformował:HalisSaxonvm,in0rphano
Tropheo,A.M.DCLXIX.Wystarczyłoodwrócićstronicę,aby
tajemnicaokazałasięnietaktajemnicza,jaksobiewyobrażałem,acz
zagadkowa:górnąpołowęstronicyzajmowałplanogrodowego
labiryntuoznaczonykursywąjakoFig.1,komentarzpodnimwdwóch
równoległychszpaltachzłożonybyłnieznanymnamalfabetem,oile
możnanazwaćalfabetemmieszaninęznakówwprzeważającejczęści
wyglądającychnaideogramyrozdzielaneliteramiprzypominającymi
linearnepismomykeńskietypuAiB,jużtozmodyfikowane
staroislandzkieruny,anawetcirthTolkienowski,zarazemjednak
osobliwiesamoswoje.
Dolicha–zakrzyknęłaNa-PrzykładEmilia,todopierogratka,toż
taksięgamusiałamiećmniezaadresatkę,jakimtrafeminflandzka
pocztaskierowałajądopana,drogipanieEnski!Ajednak
tojawidniejęjakoadresatprzesyłki.Coniewykluczapomyłki,
sąrzeczy,którenieśniłysięprorokom,cierpkoskwitowałaEmilia,nie
przestająclustrowaćszczegółówFig.1.
Przekładanekolejnokartyujawniałycorazbardziej
skomplikowane,wysublimowaniealegoryczneieklektyczneformy
labiryntów,którychostateczniedoskonałykształtosiągnięto
wdziewięciukońcowychplanach.Całośćstanowiłosześćdziesiąt
dziewięć(69)pomysłów,abyłytulabiryntywewnętrznie
zwielokrotnione,jakobymultiplikującesięwpozornąnieskończoność
