Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ŹródłoΠ,takżeparyskie,zkońcaXIwiekuzkościoła
Saint-RemiwReims(Mazarine693).Kolejnezachowane
tłumaczenieAkatystukuczciBogurodzicy(takzwaneźród-
łoP)przechowywanejestrównieżwParyżu(Nat.Lat.
2153)ipochodzizprzełomuXIIiXIIIwiekuzcysterskiego
opactwawFoucarmont,diecezjaRouen.ŹródłoQnato-
miasttotakżemanuskryptparyski(Nat.Lat.17491),po-
wstaływXIIIwiekuwparyskimklasztorze.Manuskrypt
oznaczonyliterąR–tołacińskietłumaczenieAkatystuprze-
chowywanewBibliothèquenationaledeFrancewParyżu
(Nat.Lat.2333A),datowanenaprzełomXIIIiXIVwieku,
nieznanegofrancuskiegopochodzenia.RękopisS–zpo-
czątkuXIIIwieku–znajdujesięwBritishMuseum(Royal
GBXIV).Niestety,materiałjestniekompletny.Wreszcie
brukselskieźródłooznaczoneliterąΣ(Cod.II1420,Bd.IV,
numerkatalogowy1869)–zdrugiejpołowyXIIwieku
–spisanezostałowopactwiepremonstratensów
51.
StrukturaAkatystukuczciBogurodzicyopierasięna
przeplataniudwóchrodzajówstrof:kondakionówiiko-
sów
52.Tendrugitypstrofybudowanyjestzdwunastu
chairetyzmów–pozdrowień–określanychtakodgreckiego
słowaχαίρε
53oznaczającego„witaj”,„bądźpozdrowiona”,
cowkulturzełacińskiejzostałoprzełożonenaave,choćcza-
semzdarzasiętakżewykorzystanieczasownikagaude
54.
Znaczenieχαίρεwsystemachchairetyzmówwiążesięzjego
klasycznymznaczeniemgreckim:„witaj”,aleiteż„na-
bierzotuchy”,tłumaczeniemhebrajskim(szalom):„pokój
————
——
51G.G.Meersseman,op.cit.,t.I,s.12–14.Oczywiście,wspomnianerękopisynie
zawierająwyłącznieswoistejłacińskiejprzeróbkitekstuAkatystukuczciBogu-
rodzicy,aleiinne,licznetekstyotematycemaryjnej.Meerssemanszczegółowo
omawiaichskładiwskazujerównieżnastanzachowaniaźródeł.
52JednazteoriiopochodzeniuAkatystugłositeż,żeRomanMelodosbyłtylko
twórcąwarstwykontakionów,którątostrofąposługiwałsięiwinnychpieśniach,
natomiastpartieikosów,opartenaszeregachchairetyzmów,ułożonezostałyprzez
patriarchęSergiusza,jednegozdomniemanychtwórcówstrofydedykacyjnejpo
najeździeawarskim.Por.W.Sadowski,op.cit.,s.49.
53Por.W.Sadowski,op.cit.,s.52–znaczenieχαίρεorazbudowanapodstawie
tegoelementu,zwanegogenemspecyfikijednegozaspektówkulturylitanijnej.
54G.G.Meersseman,op.cit.,t.I,s.16–17.
30
