Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
HrabiaDrakotworzyłszerokooczy.
–Khemmmmm...Zadzwoniędonichjeszczetejnocy,
mojanajstraszniejsza.
–Apozatym,Drakusiu,będzieszmusiałzałożyćnabal
swójnajlepszygarnitur.Natęjednąnoczapomnij
oswoichhawajskichcmentarnychkoszulach.Pozatym
musimyjakośpozbyćsięszlamugoblinów,któryzostał
pozeszłorocznymbalu...
(Goblinyzawszezostawiajązasobąślady–ichszlam
jeststorazybardziejlepkiodnajlepszegokleju,więc
potwornietrudnogousunąć!)
–TylkoniekolejnyBalBarbarzyńców–jęknęłaAmelka
Kieł,ciężkoopadającnakrzesło.–Znowuprzyjdziecałe
mnóstwostarychpotworówodzianychwbluzkizżabotem
iwypsikanychperfumamiDolce&Grobana.
Amelkaniedawnoskończyładziesięćlatiznacznie
bardziejwolałabybawićsięzeswoimiprzyjaciółmi,Florką
iPonurakiem,zamiastbraćudziałwBaluBarbarzyńców.
–AmelkoKieł!Niemamnastrojunatwojefochy
–odezwałasięsurowymtonemhrabinaFrywolita.
–Popierwsze,Dolce&Grobanatonajlepszeperfumy
wcałejNokturnii.Wkońcunienadarmorobisię
jezesfermentowanejślinynietoperzyznutkązgniłego
banana!Apodrugie,BalBarbarzyńcówtonaszarodzinna
tradycja.Razwrokumamyokazjępokazaćwszystkim,
jacyjesteśmyupiorniewspaniali.
RodzinaKłówodpokoleńwydawałaBalBarbarzyńców.
Byłotobezwątpienianajważniejszewydarzenie
towarzyskiewNokturnii.Zapraszanonanietylko
najbardziejupiorneinajstraszniejszeosobistościzcałego
miasta.Balbyłjednocześnienajwiększądumąiradością
hrabinyFrywolity.
