Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
7
wkontekścieanalizyprzebieguzdarzeniadrogowego.Szerzejtenproblemjestrozwinięty
wrozdziale3.
Zagadnieniehamowaniawliteraturze(np.[
9
,
10
,
20
,
25
,
31
])poruszanejestzarówno
odstronybudowyukładuhamulcowego,jakifunkcjihamowania,którąwykonujepojazd.
Układyhamulcoweewoluująwzakresierozwiązańfunkcjonalnychorazstosowanychmate-
riałów,zwłaszczazastosowanychwparachciernychhamulców.Wystarczyprzypomnieć,że
pierwszesamochodymiałyhamulcedziałającenazasadziedociskaniaklockadrewnianego
doobręczykoła(rozwiązaniekonstrukcyjne)lubhamulcetaśmoweztaśmąskórzaną
(zastosowanemateriały)
0.3
.Najnowszepojazdydohamowaniawykorzystująnatomiastnie
tylkoelementycierne,aleielektrodynamiczne(np.rekuperacjaenergiiwpojazdachhy-
brydowychielektrycznych
0.4
).Mechanikaprocesuhamowaniajestnatomiastniezmienna
dopóty,dopókiodbywasięononazasadziedziałaniamomentusiłoporunaelement
połączonyzkołem
0.5
.Ztegopowoduniniejszeopracowaniejestograniczonejedyniedo
fenomenologicznegoopisuprocesuhamowania,bezrozpatrywaniaprzyczynpowstaniasił
hamowaniadziałającychnaposzczególnekołapojazdu.
Autoropracowaniaodwielulatzajmujesięrekonstrukcjązdarzeńdrogowych.Jako
czynnyrzeczoznawcasamochodowyibiegłysądowywydałkilkasetopiniitechnicznych,
wznacznejczęścidlaorganówwymiarusprawiedliwości.Wwiększośćekspertyzzwiązanych
zezdarzeniamidrogowymi(wypadkami,kolizjami,potrąceniamipieszychitp.)pojawiasię
problemhamowania.Zwyklewopiniachtechnicznychdotyczącychzdarzeńdrogowych
nieanalizujesięszczegółowoprocesuhamowania,przyjmującszacowanąwartośćmaksy-
malnegoopóźnieniapojazduodpowiedniądlawarunkówdrogowychztabel,opracowań
czynawetnapodstawiewłasnegodoświadczeniarzeczoznawcy.Wwieluprzypadkachnie
możnaodmówićracjiautoromtakichopinii–lepiejprzyjąćprzybliżonąwartośćopóźnienia,
zamiastprowadzićszczegółoweobliczeniazzastosowaniemniepewnychdanych.Istnieją
jednakprzypadki,kiedyobliczenieopóźnieniapojazdujestkluczowymelementemanalizy
iniemożnapoprzestaćnaprostymmodeluuwzględniającymjedynietarciepomiędzy
oponąanawierzchnią.
Wrozdziale1zawartokilkauwagnatematpodejściadozagadnieniahamowaniapojazdu
samochodowegopodczasrekonstrukcjizdarzeńdrogowych.Wartozwrócićuwagęnato,że
rekonstrukcjazdarzeńdrogowychniejesttypowymzagadnieniemobliczeniowym,wktórym
dysponujączestawemdanych,przezprzekształceniaocharakterzefunkcjiotrzymujesię
wynikwpostaciliczbowej(ogólnie–zbioruliczblubwektora)lubpewienprzebiegczasowy
jednejlubkilkuwielkości.Typowymproblemempodczaspracrekonstrukcyjnychjestbrak
jednoznacznegozestawudanych.Oznaczato,żeposzczególnewielkościużytedoobliczeńsą
obarczonepewną,czasemtrudnądooszacowania,niepewnością.Skutkiemtegootrzymane
wprocesierekonstrukcjiwynikisąobarczonerównieżniepewnością,najczęściejmającą
charakternierównościlubprzedziałówwartości[
23
].Zagadnienietojestwbrewpozorom
dośćskomplikowanymproblememiwniniejszymopracowaniujestjedyniezasygnalizowane.
Obliczeniazamieszczonewkolejnychczęściachopracowaniawwiększościmającharakter
0.3
TrójkołowiecCarlaBenzawyposażonybyłwkołaodroweruzhamulcemwpostaciklockazeskórzaną
okładzinądociskanądźwigniądometalowejobręczylewegokoła[15].
0.4
Ciężkiepojazdy(autobusy,samochodyciężarowe,ciągnikisiodłowe)wykorzystujądohamowania
hamulcedługotrwałegodziałania,czylitzw.zwalniacze(retardery)hydraulicznelubelektrodynamiczne,
montowaneprzyskrzynibiegówlubmiędzyskrzyniąbiegówawałemnapędowym.
0.5
Możliwesąiinnerozwiązania,np.możliwośćwypuszczenia„spadochronu”,wprzypadkupojazdów
wyczynowych.
