Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Przedmowa
innych,zeszczególnymuwzględnieniemrelacjiinterdyscyplinarnych,awięc
zgodniezwymogaminowoczesnego,bardziejadekwatnegoinstrumentarium
naukowo-badawczego,oczympisaliśmyw2004roku(zob.Bibliografięprezen-
towanejmonografiiO.Lesickiej)wpoświęconejtejmetodologicznejproblema-
tycepublikacji:SiatkowskiS.,ProblemeundAufgabenderinterdisziplinärenErfor-
schungfremdsprachigenEntlehnungen(unterBerücksichtigungDeutscherundRussicher
EntlehnungenimPolnischen).
Potrzebatakszerokozakrojonychbadań,którychwznacznejmierzepodję-
łasięO.Lesicka,wymagajeszczejednegoważnegowyjaśnienia,wynikającego
zokreślonych,niezawszedogłębnieuświadamianychsobieokolicznościzwią-
zanychztąproblematyką.Chodzituoistotnekwestie,obejmującesemiosfe-
rę,infosferę,językinaturalne(inarodowe),ogólnoliterackie(ogólne),zjawiska
kulturowo-społecznezichnadbudowącywilizacyjną,atakżeonaukitezjawiska
badające:semiotykę,cybernetykę,informatykę,teorięinformacji,językoznaw-
stwo,kulturoznawstwo,integracyjnąnaukęokomunikacjiwrazzantropologią
społeczną,socjologiąiekonomią.
Okazujesięzwłaszcza,żejeśliwziąćpoduwagęinteresującedociekaniazwią-
zaneztątematyką-F
.deSaussure’a,E.Sapira,E.Leacha,N.S.Trubieckiego,
R.Jakobsona,B.Bernsteina,N.Chomskiego,P
.Ricouerainiektórychinnych
badaczy,to,jaksięwydaje,R.Jakobsonbyłtym,którywroku1968najbardziej
celnieilakoniczniewypowiedziałsięotychrozległychpowiązaniach,ujmując
jewówczaswsposóbmożliwiepełny:,,Semiotyka,jakonaukaoprzekazywaniu
wszelkiegorodzajukomunikatów,jestnajbliższymkręgiemotaczającymkoncen-
trycznielingwistykę,którejpolebadańograniczasiędokomunikatówwerbal-
nych;następnymszerszymkręgiemowspólnymśrodkujestzintegrowananauka
okomunikacji,obejmującaantropologięspołeczną,socjologięiekonomię.Iznów
możnazacytowaćciągleaktualnąuwagęSapira,iż»każdywzorzeckulturowy
ikażdypojedynczyaktzachowaniaspołecznegoexplicitelubimplicitepociągaza
sobąkomunikację«.Trzebapamiętać,żeniezależnieodtego,jakimpoziomem
komunikacjisięzajmujemy,każdyznichimplikujepewnąwymianękomunika-
tówidlategoniemożezostaćodizolowanyodpoziomusemiotycznego,który
zkoleirolępierwszorzędnąprzypisujejęzykowi”(cytujęza:M.R.Mayenowa,
RomanJakobson–uczonyiczłowiek,[w:]RomanJakobson,Wposzukiwaniuistoty
języka,t.1,Wybórpism,wybór,redakcjanaukowaiwstępM.R.Mayenowa,PIW
,
Warszawa1989,s.8-9).
Wzwiązkuztymnaszczególnąuwagęzasługujetujęzykogólnoliteracki.
Torodzajjęzykawerbalnegocharakteryzującysięnajwyższąformąwyrobienia
komunikacyjnego,najbardziejrozwiniętąpodwzględemzróżnicowaniafunk-
cjonalno-stylistycznego,będącywznacznymstopniuwytworemwysokiejkul-
turysensustricto,odznaczającysięnajbardziejwyrobionymiwśródnaturalnych
isztucznychtworówjęzykowychwłaściwościamikomunikacyjnymi,kreatywny-
mi,translatorycznymi,możliwościamirozwojuidoskonaleniasię(wzależności
odpotrzeb),znacznąwygodąposługiwaniasięformąustnąipisanąwróżnych
