Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ3ZEZNANIE
Miranda
StojęprzedniewielkąkamienicąprzyulicyJackson
HeightwjednejzdzielnicQueens.
TotutajmieszkaClaireTavel.
Wchodzędośrodkaikierujęsięnadrugiepiętro.
Mieszkanienumersiedem.
Sięgamdokieszenipoodznakęipukamdodrzwi.
–Ktotam?–dobieganieśmiałygłosdziewczyny.
Niemazamiaruotworzyć,awcalemnietoniedziwi.
–PaniTavel,jestemzpolicji.NazywamsięMiranda
Barton–odpowiadam,unoszącodznakęnawprost
wizjera.
Jakiśczaspóźniejsłyszędźwiękotwieranychzamków.
Wieluzamków.
Drzwilekkosięuchylają,natyle,nailepozwalałańcuch
–jednozzabezpieczeń.
Przedemnąstajedziewczyna.Naokopięćstóp.Długie
czarnewłosyiniesamowicieciemneoczy,niemalczarne.
Bardzoładna.
Cóż,psychopacimajątodosiebie,żegustują
wpięknychkobietach.Wsumiejakwszyscymężczyźni.
–Proszępokazaćodznakę–mówitwardo.
Trochęmnietymzaskakuje,alewyciągamdłońz
blachą.
