Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Babskaetnologia”
37
czeniajakopodstawęanalizy”(Angrosino2010,s.145).Postaćbadaczajesttu
bardzowyraźniezaznaczona.Możnamówićoistnieniuwieluautoetnografii.
DCechująsię[onemiędzyinnymi-przyp.I.K.]dramatycznymiodwołaniami,
wyrazistymimetaforami,barwnymibohaterami,niespodziewanymisformu-
łowaniami,jakrównieżunikaniemprzezautorainterpretacjipoto,byczytel-
nikmógłsamdoświadczaćtego,costanowiłoczęśćdoświadczeniabadacza”
(tamże,s.145-146).InnymisposobamiDpisemnegoprezentowaniadanych
etnograficznych”są:opowieścirealistyczne,opowieścikonfesyjne,reprezen-
tacjepoetyckieietnodramy(tamże,s.147-148;patrzteż:Crapanzano1977;
Maanen1988;Richardson1990).Istniejeponadtosposóbprzedstawiania
materiałówetnograficznychokreślonyjakofikcja4(Angrosino2010,s.149).
Liczbapracinformującychoosobistychdoświadczeniachbadaczyodpo-
łowyubiegłegostuleciasystematycznierośnie.Mająoneprzedewszystkim
związekzbadaniamiterenowymi,dotycząjednakrównieżnierzadkospraw
pozazawodowych5,którewpływająnarealizacjęzamierzeńbadawczych.Ko-
mentującartykułDennisonaNashaiRonaldaWintrobaTheEmergencyof
Self-ConsciousnessinEthnography(1972),HenryRusselBernardstwierdził,że
Dpotrzebujemy[...]zdecydowaniewięcejczasu,abyocenić,czywspółczesny
trendliteraturypisanejprzezetnografówosobieiroli,jakąodgrywająoni
wbadaniachterenowych,będziemiałrzeczywistywpływnarozwójzarówno
samychantropologów,jakidyscypliny,którejsąreprezentantami”(Bernard
1972,s.533;cyt.zaKafar2004,s.83).Zauważyłteż,żeukształtowanieDdoj-
rzałegoetnografa,posiadającegopewnośćsiebiejakonarzędziabadawczego”,
trwabardzodługo(tamże).ZdaniemMarcinaKafaraDtrudnoorzec,czyświa-
domośćantropologicznajestjużnatyleduża,żedasięmówićoposiadaniu
dziśprzezetnografapewnościsiebiejakonarzędziabadawczego”(Kafar2004,
s.83).Tensambadaczuważa,żeDosiągnięcieprzekonaniaoposiadaniutakiej
pewności[mogłobybyć-przyp.I.K.]równoznacznezkońcemantropologii,
4DStanowi[on-przyp.I.K.]formęliteracką,wramachktórejzarównosamomiejsce
badań,jakiosobybadanesąprzedstawionewsposóbfikcyjny(np.przezwykorzystaniebo-
haterówłączącychcechypostacihistorycznychifikcyjnych,lokowaniebohaterówwhipote-
tycznychsytuacjach,przypisywaniemonologówwewnętrznychbohaterom,którychbadaczna
pewnoniemógłsłyszeć).Czasamifikcjęwybierasięzuwaginakwestieetyczne”(Angrosino
2010,s.149;patrzteżMurray1990;Webster1982).Niechodzituotworzeniepracniemają-
cychnicwspólnegozprawdą,fałszywych,zmyślonych,leczoto,żeniewszystkownichmoże
zostaćujawnione.Ukazująoneponadto,wsposóbzamierzonyprzezbadacza,jedynieczęść
badanejrzeczywistości.Możnazapytać,jakpogodzićfikcjęetnologicznązwymogiemzacho-
waniaDcałkowitejprawdomówności”(Seweryn2010,s.48).Autorkaomawiatreśćdwóchdo-
kumentówdotyczącychetykietnologa/antropologa:EthicalGuidelinesforGoodResearchPractice,
opracowanyprzezAssociationofSocialAnthropologistsoftheUKandTheCommonwealth
(ASA)orazCodeofEthics,sporządzonyprzezAmericanAnthropologistsAssociation(ASA),
mającychpomócDantropologomwwypracowaniusłusznegoisatysfakcjonującegorozwiąza-
nianapotkanychwtereniedylematów”(tamże,s.42).
5Możetobyćnp.śmierćbliskiegoczłowieka.
