Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10.KamieńPomorski,katedra,portalzprezbiteriumdozakrysti
wówczaszastosowanosystemzgłębokiminiszamiifilaramiprzyściennymi.Predylekcjado
rozbudowywaniareliefuścianypostroniewewnętrznejmaswojekonsekwencjepostronie
zewnętrznejwograniczeniulubnawetcałkowitejeliminacjisystemuprzyporowego-na
zewnętrznychścianachnawygłównejniemaskarp.Tatendencjajestnietylkostosunkowo
stałymelementemwkolejnychfazachkatedrykamieńskiej,lecztakżewspólnącechądla
wieludziełarchitektonicznychregionu.Równieżpołudniowąelewacjękorpusunawowego
ukształtowanonfasadowo”[il.5].Wśrodkujejdługościumieszczonowieżyczkęschodową,
tworzącakcentosiowy,apojejbokach-rozdzieloneskarpamiodcinkimuruzdużymi
trójdzielnymioknami,odpowiadająceprzęsłomnawybocznej.Ponadgzymsemposzcze-
gólneprzęsłazwieńczoneażurowymiszczytami,tworzącymirodzajattykiwieńczącej
nawęistanowiącejgłównyakordelewacji.Poszczególneszczytydekorowanedużymi,
wypełnionymiglazurowanymikształtkamirozetami,któreoddołuopierająsięnałukach
odcinkowychobramiającychmniejszerozetki.Wdolnejpartiiwłaściwapowierzchnia
szczytówjestpoprzedzonaparamisześciobocznychwrzuciebaldachimów,złożonychze
zminiaturyzowanychkolumienek,wimpergirozetek.Poszczególneszczytyrozdzielo-
nenaosiskarpparamisterczyn,pomiędzyktórymirozpiętoniewielkiewysmukłepary
ostrołukówopartychnałukachodcinkowych,azwieńczonychwimpergami.Wszystkiete
formywykonanoprecyzyjniezcegieł-wznacznejczęściglazurowanychiprofilowanych.
Tawirtuozerskakompozycja,będącaznakomitymprzykłademstylunbrunsbergowskie-
go”
,powstałaprawdopodobniewpierwszejćwierciXVwieku.Wsymbolicznysposób
38