Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
25
spowodowaływykształceniekierunkówokreślanychmianemintegracyjnych
systemowegoisytuacyjnego(tabela1.3)orazgryspołecznej.
Tabela1.3
Zasadyzarządzaniawedługkoncepcjikierunkówintegracyjnych
zachowanieróżnorodnościwewnętrznej
ciągłośćsamoregulacjiwykorzystującaauto-
ujawnianieioddziaływanienanewralgiczne
decentralizacjazapewniającarównowagę
akceptacjaiwykorzystanieróżnychsposo-
różnicowaniewceluwiększejintegracji
akceptowanieagresjijakoczynnikarozwoju
preferowaniecelów,anierozwiązania
wykorzystywanieenergiipoleceńzapomocą
liczeniesięzczasemreakcjizuwzględnie-
Zasadyzarządzaniakierunkusystemowego
systemu
dynamizmsystemu
elementysystemu
funkcjonowaniasystemu
bówdążeniapodsystemówdozałożonych
celów
sieciowegoprzepływuinformacjiisprzężeń
zwrotnych
niembezwładnościsystemu
każdaorganizacjaisytuacjaniepowta-
organizacjesystemamiotwartymi,które
sztukazarządzaniapoleganaznalezieniu
powtarzalność(imitowanie,naśladowanie)
dorealizacjiposzczególnychzadańmogąbyć
ostatecznymcelemzarządzaniajestdążenie
rzalne
wymagająstarannegozarządzaniazaspo-
kajającegoirównoważącegoichpotrzeby
Zasadyzarządzaniakierunkusytuacyjnego
podczasprzystosowaniaichdowarunków
otoczenia
rozwiązania,którewdanejsytuacjinajlepiej
przysłużysięosiągnięciuzałożonychcelów
zastosowanychrozwiązańniegwarantuje
osiągnięciaanalogicznychrezultatówwinnej
sytuacji
przydatneróżnepodejściadozarządzania
doosiągnięciadobregodopasowaniaorgani-
zacjidootoczenia
Źródło:opracowaniewłasnenapodstawie:(Piotrowski1999,s.703–705;Morgan1997,s.52).
Kieruneksystemowyopartyjestnazałożeniu,żeorganizacjajestcałością
złożonązwieluelementówodynamicznym,probabilistycznymidetermini-
stycznymcharakterze,międzyktórymizachodząokreślonerelacje19.Takrozu-
mianaorganizacjadążydoutrzymywaniarównowaginazasadziesamoregulacji,
czylifunkcjonujewwarunkachhomeostazy(Kostera2001,s.22–23).Utrzymy-
wanietakiegostanurównowagiwymagastałegonadzoruikontrolizarównostanu
wyodrębnionychpodsystemów,jakirelacjimiędzynimi20.
19Podejścietakiezainspirowanemyśląszkołyilościowejoraznurtemteoriisystemówspołecz-
nych(Weinberg1979,Koźmiński1983,s.83–88)zostałozainicjowanewlatach50.XXw.wpoglą-
dachtwórcówogólnejteoriisystemówL.vonBertalanffy’ego,N.Wienera,R.W
.Gerarda,A.Rapa-
portalubK.E.Bauldinga,arozwiniętem.in.przezR.L.Ackoffa,D.Katza,R.L.Kahna,P.Senge,
A.K.Koźmiskiego(Koźmiński1983,Senge2006,Karcz2016,Wyciślak2015).Podejściesystemowe
byłonowym,organicznymspojrzeniemnaistotęorganizacji(odmiennymodpoprzedniegomecha-
nistycznego),pozwalającymnabudowęmodeliorganizacjitraktowanychjakospołecznesystemy
otwarte,tzn.wymieniająceswojezasobyzotoczeniem(ekosystemem,nadsystemem).
20Zasadypodejściasystemowegosprowadzająsiędopotrzebyholistycznegospojrzeniana
organizacjęjakozłożony,otwartyzbiórelementówidostrzeganiawszelkichpowiązańwsystemie