Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
1.Wstęp
naswegorodzajuopowiadaniuhistoriioferującejsłuchaczom
wielekorzyści,którychniezagwarantujeimniktinny.
Wieluznasspotykasięnieustanniezcałąseriątegotypu
przykładów.Tonauczyciele,którzyobokswojejcodziennej
pracy,mająuczniomdoprzekazaniacośdodatkowego,coś
wyjątkowego,coś,czegoniedajeimżadeninnynauczyciel.
Punktemwyjściajestuważność.Uczniowiebardzopotrzebują
bezpośredniegokontaktuiskupieniauwagidorosłychnaich
potrzebach,anawetdoświadczeniachczyrefleksji.Oznaczato,
żenauczycielpowinienstaćsięswoistympartnerem,tutorem,
coachemaktywnietowarzyszącymuczniomwpodejmowanych
przeznichwysiłkach,pozwalającymimdziałaćwichwłasnym
tempie,wykorzystywaćichwiedzęidoświadczeniawpokony-
waniudrogimiędzyznanymanieznanym.
Koncepcjataoznaczanietylkowyzwaniedlanauczycieli,
lecztakżeprzedewszystkimdladyrektorówszkół.Zakłada
bowiemprzeniesieniepriorytetówszkołyzograniczającegojej
działaniamituprogramocentryzmunaskupieniesięnawzmac-
nianiuprzestrzenirozwojuuczniów.Najprostszymrozwiąza-
niem,któremożnawtymzakresiezastosować,jestprzejrzenie
wybranychprogramówipodręcznikówiwykreślenieznich
tegowszystkiego,czegoniemawpodstawachprogramowych,
acowżadensposóbniewpływanarozwójizaangażowanie
naszychpodopiecznych.Kolejnąważnąkwestiąjestczytanie
podstawprogramowychnietylkoprzezceleitreści–mówiące
wgruncierzeczy,czegouczeńmasięnauczyć–aletakżeprzez
to,wjakisposóbmożnatepodstawyzastosowaćwcodzien-
nejpraktyce,acozapisanezostałowwarunkachisposobach
realizacji.Tenostatnielementpodstawprogramowychmówi
bowiemnietyle,cojestprzedmiotemkształcenia,ilepoco
uczniowiemajątetreściiumiejętnościprzyswoić,doświad-
czyćizaimplementowaćjakoważnezarównodlaichtuiteraz,
jakinadchodzącejprzyszłości.
SzkolnenauczaniezdominowanejestpytaniemDco?”.Cojest
obowiązkowe,cowynikazpodstawczyprogramunauczania?
