Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Słowowstępnedowydaniadrugiego
Książkaskładasięzośmiurozdziałów7obejmującklasyczneproblemy7dobrzezna-
nezhistoriirozwojutejdyscypliny.Rozdziałpierwszynajobszerniejszypoświę-
conyjestbudowieoptymalizacyjnychmodelimatematycznychostrukturzeliniowej.
Omówionownimzagadnieniawyboruasortymentuprodukcjiiprocesutechnolo-
gicznegoorazproblemydiety(mieszanek).Przedstawionodalejuniwersalnąmetodę
rozwiązywaniaprogramówliniowychalgorytmusimpleksorazelementyanalizywraż-
liwości.Rozdziałzamykaukazaniemodelipozwalającychłączyćdwaprzeciwstawne
kryteriawkryteriumkompromisoweprogramowanieilorazowe.Drugirozdziałobej-
mujedwieczęści:grupęzagadnieńtransportowychorazproblemyprzydziału.Kolejny
rozdziałtrzeciprzedstawiamodelesytuacjikonfliktowychgry.Zaprezentowano
wnimgrydwuosoboweosumiezeroorazgryznaturą.Wrozdzialeczwartym(nowo
wprowadzonym)ukazanozastosowaniateoriikolejek.Opisanotujedno-iwieloka-
nałowesystemyobsługimasowej7wskazującjednocześnienainformacjeinteresujące
menedżeramożliwedouzyskania.Rozdziałpiątyzostałwcałościpoświęconybudo-
wieimetodomrozwiązywaniamodelisieciowych(CPM7PERT7GERT).Wrozdziale
szóstymprzedstawionopewnąklasęmodelinieliniowych7omawiającjednocześnieme-
todyichrozwiązywania.Elementyprogramowaniadynamicznegosątreściąkolejnego
rozdziału.Rozdziałostatniósmyzawierazadaniażnenawiązującetematycznie
dotreściwszystkichrozdziałówpoprzedzających.Poostatnimrozdzialezamieszczono
zwięzłeodpowiedzidowszystkichzadań7jednakbezprzedstawianiasposobówichroz-
wiązywania.Następniezaprezentowanouwagibibliograficzne7odsyłająceCzytelnika
dokonkretnychpozycjiliteraturowych7wktórychmożepogłębićswojąwiedzęzzakre-
suwybranegozagadnienia.Całośćkończywykazpozycjibibliograficznych7umożliwia-
jącyzainteresowanymdalszesamodzielnestudiaprzedmiotu.
AutorzykierująszczególnieserdecznesłowadoRecenzentów.DziękującPro-
fesoromZdzisławowiCięciwieorazEdmundowiIgnasiakowi7mamyświadomość7
żeIchuwagipozwoliłyulepszyćpierwotnąwersję7przyczyniającsiędopowstaniapod-
ręcznikawobecnymkształcie.
Kraków720grudnia1995r.
KarolKukuła