Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kylawtejdziedzinie.Dobrze,przynajmniejwtensposób
mogłamutrzećnosatemuegoistycznemudupkowi.
MuszępodziękowaćJasonowizajegopoświęcenie,bodla
mnietobyłanajlepszazemsta–pokazanie,żektoś
mądrzejszyodKylachcezemnąwspółpracować.
Wmiędzyczasienauczycielpostanowiłlosowo
przydzielićKylowinowąosobędopary.Kostkawskazała
ostatni,trzydziestynumer,atąosobąwnaszejklasie
byłanowauczennica.
–PanieSmith,trzebabyłotakodrazu–oznajmił
radośnieKyle,machającdoMargot,któraspojrzała
naniegoczule.
Och,jakonidosiebiepasują!Obojeidealni,piękni
itaksiędosiebiełaszą.Tobyłtrafnyrzutkostkąpana
Smitha,pomyślałamzlekkązazdrością.
Pozakończeniulosowanianauczycielrozdałkażdej
grupiezestawzadańztrygonometrii.Mieliśmyrozwiązać
pięćdziesiątzadańdwomasposobami–graficznym
imatematycznym.Mieliśmynatocałymiesiąc.Kate
zostałaprzydzielonadoGrega,kolegiKyla.Tobyło
całkiemniezłepołączenie,alewiedziałam,żeich
współpracaniebędziemiałategosamegonapięcia,jak
mojazJasonem.Niemogłamsiędoczekać,aby
udowodnić,żeteżpotrafię,żeniejestemtylkokulą
unogi.Byłamzdeterminowanadaćzsiebiewszystko.
Kiedylekcjadobiegłakońca,zzadowoleniem
spakowałamswojerzeczyzławki.Katepowiedziała,
żeidziezGregiemustalićplanpracynadprojektem,więc
postanowiłamwrócićdodomusama.Jednakwtym
momenciestałosięcoś,czegosięniespodziewałam.
