Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Zbigniewtarkowski
łaśmiałoidużo.Zdezorientowaniizaniepokojenirodziceczekalijed-
nak,ażjąkaniaminiesamoirzeczywiścietaksięstało.Pomiesiącuwró-
ciłojednakiwówczaszgłosilisięnakonsultację.
Wprzypadkująkaniawczesnodziecięcegomojapropozycjaobej-
muje:
•
okreswzględnegomilczeniadziecka,abyniedopuścićdo
utrwalaniasięniepłynnościmówienia;
•
terapięrodzinywceluustaleniaźródłanapięciależącego
upodłożaniepłynnościmówieniaijegoeliminacji;
•
ziołolecznictwo(najlepiejzwykorzystaniemefektuplacebo)
służąceobniżeniunapięciamięśniowego;
•
interwencjędorosłychwprzypadkuwystąpieniablokowania
wypowiedziudziecka.
TerapiaAni
Podczaspierwszegospotkaniaterapeutapostawiłdiagnozędlacelów
terapii,przedstawiłzarysjejplanu.Podstawąocenyniepłynnościmó-
wieniaizaburzeńtowarzyszącychbyłaAnalizaPróbkiMowyzare-
jestrowanejkamerąprzezojcapodczasswobodnejrozmowymatki
zcórką.Takapróbkamadużeznaczeniediagnostyczne,gdyżmałe
dzieciczęstonieujawniająniepłynnościwgabinecie.Analizanagra-
niaorazrozmowyzAniąwykazaływystępowanieuniejznacznego
jąkania.Szczególniewidocznebyłonadmiernenapięciemięśniowe
leżąceupodłożawielokrotniepowtarzanychsylab(czasem10razy)
napoczątkuwypowiedzi.Nasuwasięzasadniczepytanieopocho-
dzenietegonapięcia.zwywiaduprzeprowadzonegozrodzicaminie
wynikało,żebydziewczynkaprzeżyłajakąśtraumęlubsytuacjęstre-
sową,awbliższejidalszejrodzinieniktsięniejąkał.Dziewczynka
położyłasięspaćjakopłynniemówiąca,apoobudzeniujużsięjąka-
ła.Niebyłaświadomaniepłynnościmówienia,mówiładużoiśmiało,
ajejmowanarracyjnaidialogowadowodziłydużejsprawnościjęzy-
kowej.Rodziceniepoprawialijejiniekarali.Byliraczejbiernymiob-
serwatoramizaburzeniapłynności,któregopodłożaniebyliwstanie
wyjaśnić.zostalipoproszeniowypełnienieSkaliReakcjinaNiepłyn-
nośćMówieniaopracowanejprzezzbigniewaTarkowskiego.Składa
sięonaztrzechpodskaloceniającychnasilenienegatywnychreakcji
poznawczych,emocjonalnychibehawioralnychnazaburzeniapłyn-
