Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dopókinienauczęsięporządku.Zaczęłosię
prześladowaniezestronydzieci:niechciałysięzemną
bawić,pokazywałymijęzykiodwracałysię,kiedydonich
podchodziłam.Czułamsięstrasznie.Pewnegodnia
zobaczyłammoichbraciidącychulicą,pobiegłamdonich
irzuciłamsięjednemuznichnaszyję.Zakonnicawyszła
zamną,chwyciłamniezarękęizaprowadziła
zpowrotemdobudynku.Powiedziała,żenietylkosiusiam
dołóżek,alejeszczecałujęchłopców,cojest
zachowaniemskandalicznym.Kazałamistaćpodścianą
wczasieobiadu,niedostałamnicdojedzeniaimiałam
patrzeć,jakinnegrzecznedziecijedzą.Byłamprzerażona,
postanowiłamuciec,szukaćmamy.Zakonniceznowu
mniezłapałyizamknęły,tymrazemwizolatce.Strasznie
sięrozchorowałam,miałamwysokągorączkę.To,
coprzeżywałamwsierocińcu,zapadłomigłęboko
wpamięć.Miałampoczucie,żedoroślinierozumieją
dzieci,żenielicząsięzichprzeżyciami,potrafiątylko
wydawaćpoleceniaikaraćzaniepodporządkowaniesię
nakazom.Tedawnewspomnieniawracałydomnie,kiedy
myślałamotym,cochciałabymrobićwżyciu.Tak,
chciałabymzajmowaćsiędziećmi,alezupełnieinaczej,
niżrobiłytozakonnicewsierocińcu.
Totraumatycznedoświadczenie,alemyślę,
żetakichhistoriizdarzałysiędziesiątki,nietylko
uzakonnic.
Otak,mojahistorianapewnoniejestodosobniona.
Zdarzająsięidziśpodobneprzeżyciadzieciom
wprzedszkolachczydomachdziecka.Tylkożemoje
przeżyciauzakonnicbardzomocnozapadłymiwpamięć:
strach,bezsilność,wstyd...Mapanirację,traumatyczne
doświadczenie.
Panimamabyłanauczycielką?
