Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
m=-
2
m
e
e
l
=-
g
l
2
m
e
e
l
(1.10)
przyczymloznaczamomentpęduelektronuoładunkueimasiespoczynkowejm
e,
wruchupoorbicie,natomiastg
ljestwielkościąbezwymiarowązwanączynnikiem
Landégo.Fakt,żemomentpęduimomentmagnetycznysąwielkościamiwprost
proporcjonalnymi,jestobserwacjądoświadczalną.
Ponieważmomentpęduelektronuwruchuwokółjądrajestwielkościądyskret-
ną,związanyztymruchemmomentmagnetycznyjestrównieżwielkościąkwantową
iwynosi
m
l
=
2
eh
m
e
ll
(
+
1
)
=
m
B
ll
(
+
1
)
(1.11)
gdziem
B=
2
eh
m
jestkwantemmomentumagnetycznego,zwanymmagnetonemBohra.
Wielkośćm
Bwynosi0,9274·10–23J×T–1.
Ponieważelektronjakocząstkamaspinróżnyodzera,matakżewłasnyspino-
wymomentmagnetyczny,któregowartośćopisanajestwzorem
m
s
=-
g
s
2
m
e
e
s
(1.12)
ZteoriiDiracawynika,żewprzypadkuelektronuswobodnegoczynnikg
s=2.Na
podstawiepomiarówwiadomonatomiast,żeg
s=2,0023.Właściwościmagnetyczne
elektronuzwiązanezespinemzostałypotwierdzonedoświadczalnie[54]przezdwóch
fizykówniemieckichOttoSterna3iWaleraGerlacha(rys.1.4).
Rys.1.4.SchematilustrującyprzebiegeksperymentuSterna–Gerlacha
3OttoStern(1888–1969)–fizykniemiecki.LaureatNagrodyNoblawdziedziniefizyki(1943).Na-
grodęprzyznano„zawkładwrozwójmetodywiązekmolekularnychorazodkryciemomentumagnetycznego
protonu”.(NobelLectures,Physics1942–1962,ElsevierPublishingCompany,Amsterdam,1964).
11
