Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jakoswojeubraniedomowe.
Ztrudempowstrzymywałasię,żebyniewychodzićwszlafroku
równieżnaulicę,podobałojejsię,żejestbordowyipluszowy.Przez
wieletygodnipowyjściuzeszpitalanieprałago.ZapachJanusza
utrzymywałsięwszalowymkołnierzujeszczeprzezdługiczas.
Najbardziejdenerwowałojąto,żenieumarła–chociażinaczejsię
nastawiła!Onamiałaumrzeć,aonmiałdochowaćtajemnicy
ażdośmierci.Żebyonajużniemusiała.Atak?Ktodochowa
tajemnicy?Dochowanietajemnicybyłoponadjejsiły.Buremiasteczko
byłoponadjejsiły.Januszbyłponadjejsiły.Wszystkojągniotło
iswędziało.Itaniepewność!Drżałakażdegodniazniepewności.
Błagała,żebyAureliabyłaznią,gdyktośjąwkońcuzapytaojakieś
istotnesprawywjejżyciu.Jejżyciezostałosprowadzonedokuli
włosówwweloniezpozorów.Bałasię,żektoś–możecórkaalbo
przyjaciółka,którejniemiała–zainteresujesiękilkomafaktamizjej
życiaiwtedyjużtylkomogiła.Bardziejprzerażałjąmoment
wypuszczeniazustprawdyniżwizjamogiły.Chociażjaksobie
wyobraziulgępowyznaniuprawdy,toażjąmrowiłowcałymciele
zrozkoszy.Niepamiętajuż,kiedyjejżyciepokrywałosię
wwiększychfragmentachzprawdą.Tochybamusiałobyćjeszcze
zażyciababcialbozanimwmiasteczkuzapanowałamodanatrwałe.
Dawnowkażdymrazie.
Wwiększościjejżyciebyłorozgrywanenadwóchplanach.Jak
filmkręconyrównoleglewdwóchstudiachnadwóchróżnych
krańcachmiasta.Najednymplaniemamykobietęzkuląnagłowie,
zpokorąsmażącąkotletywoparachpalącegosięolejuuniwersalnego.
Jestuśmiechnięta,aleniepamięta,dlaczegosięuśmiecha.Chyba
reżyserkazał.Jestwięcuśmiechniętaizadbana.Wpasieprzepasana
półokrągłymfartuszkiemwbiało-czerwonąkrateczkę.Usmażone
kotletyukładarówniutkonapółmisku,zostawiającpomiędzynimi
równeodstępy.Pozakończeniusmażeniawkażdetakiepole