Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Starcy
NienależysobiewyobrażaćmłodegoAloszyjako
młodzieńcachorobliwego,nerwowegoiwątłegofizycznie.
Przeciwnie,byłtowówczaschłopakrosły,zdrów,silny,
orumianychpoliczkachibłyszczącychoczach.Był
onprzytymbardzopięknyizgrabny,wzrostutrochę
więcejniżśredniego,oregularnym,choćtrochę
wydłużonym,owalutwarzy.Włosymiałciemnoblond,
aoczyciemnoszare,duże,szerokootwarte,owyrazie
przeważniezadumanymipozorniespokojnym.
Oczywiścierumianepoliczkiizdrowyorganizmnie
wykluczająbynajmniejusposobieniafanatycznego
iskłonnościdomistycyzmu,tylkożezAlosząrzeczsię
miałaprzeciwnieimożnabygoraczejscharakteryzować
jakorealistę.
Oczywiście,będącwklasztorze,wierzyłwcuda,tylko
że,zdaniemmoim,wiarawcudaniesprzeczasięwcale
zrealizmem.
Niecudaskłaniająrealistędowiary,aprzeciwnie,
uznawaniemożliwościcudujestdlaniegowynikiem
wiary,skorojużrazuwierzył.
Realistaniewierzącynieuznałbynajoczywistszego
faktunadprzyrodzonego,którybysięstałwjegooczach
iraczejniedowierzałbywłasnymzmysłom,niżbymiał
przyjąćistnieniecudu.Uwierzącegozaśrealistyistnienie
cudujesttylkologicznymnastępstwemjegowiary.
ApostołTomasz,którytwierdził,żenieuwierzy,dokąd
niezobaczy,woła,ujrzawszy:„PanmójiBógmój!”.
Czyżbycudwywołałwnimwiarę?Chybaprzeciwnie,
wiarajegowywołałacud,bowgłębisercaswegowierzył
jużiprzedtem.
Aloszabyłczłowiekieminteligentnym,mimo
żeprzerwałnaukiikończyćichniemiałzamiaru.