Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Klasycznyokresczan
PodkoniecVIIIw.grupamistrzównauczałatego,cosamiuznawalizaesencję
buddyzmu,wuderzającobezpośredniiświeżysposób.Badającdostępneźródła
ztegookresu,zauważamyogromnązmianęsposobu,wjakimistrzowieodnosili
siędoswoichuczniów,iviceversa.Naglecytatyzpismtylkosporadyczniepoja-
wiałysięwmowachmistrzów;zamiastpowtarzaćsłowaodległegohistorycznie
Buddyalbojekomentować,mistrzowizaczęlisamiprzemawiać,tuiterazinie
gardząoniwaleniemkijemaniprzeklinaniem,jeślizachodzitakapotrzeba.
Zamiastdoktrynalnegodzieleniawłosanaczworo,demonstrująnauczaniewdzia-
łaniu,krzycząciżartując,opowiadającdykteryjki,rozdającnaprawoilewonag-
anybądźzachęty,wedleuznania.Obłudnystylbuddyjskichkazańustępujemowie
potocznejislangowi:mistrzowieklasycznegookresuczanmówiątakdosadnie,
niektórymludziom,takimjaknp.japońskipielgrzymEnnin,ichprzemowyzpo-
czątkutrudnobyłorozpoznaćjakobuddyjskie.
Zamiastuczonychdysputotymlubinnymdoktrynalnymproblemiezprzesz-
łości,mistrzowieiichuczniowiezmierzająprostokutejjednejrzeczy,którąuważają
zaabsolutniepodstawową:abysamemustaćsiębuddą,tuiteraz.Wnastępującym
przykładziezklasycznychzapiskówczanwidzimymistrzaLin-chipoprostu
powtarzającegopytanieucznia,nacouczeńuciekasiędofizycznegodziałania,które
maukazać,żemistrzniejesttaknaprawdęprzebudzonymnauczycielem,jednak
mistrzszybkogopokonuje.Cocharakterystyczne,nieosiągaontego,zadającjakieś
skomplikowanepytaniedotyczącebuddyjskiejdoktryny,leczraczejpoprzezcałko-
wicienieprzewidzianezainteresowaniesamopoczuciempytającego:
PewnegodniaMistrzudałsiędostolicyprowincji.Gubernator
WangzaprosiłgodozajęciamiejscanaWysokimPodium.Wtedy
zbliżyłsiędoniegoMa-yuizapytał:fiWielkiBodhisattwaWspółczucia
KwanUmmatysiącrąkitysiącoczu.Któreokojesttympraw-
dziwym?”.
Mistrzodpowiedział:fiWielkiBodhisattwaWspółczuciaKwanUm
matysiącrąkitysiącoczu.Któreokojesttymprawdziwym?Mów
szybko,szybko!”.
Ma-yuściągnąłMistrzazpodiumisamzająłjegomiejsce.Mistrz
zbliżyłsiędoniegoipowiedział:fiJaksięmasz?”.Ma-yuzawahał
się.TerazMistrzściągnąłgozpodiumiwróciłnaswojemiejsce.
Ma-yuwyszedł,apochwiliwyszedłrównieżMistrz1.
Większośćztego,cowiemynatematnauczaniaztegoklasycznegookresu
czanpochodzizpóźniejszychzbiorów,zawierającychbiografieifragmentynauk,
1Niczegojużwięcejnieposzukujcie.NauczanieMistrzaZenLin-chi,fimiskaryżu”,2003,
str.14.
15