Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
świadectwoinnychbyłozbytsłabymdowodemjejautentyczności.Jak
mówisambohater:
„Trudnoznaleźćjednąwyczerpującąodpowiedźiwyjaśnić,
dlaczegomójumysłprzechowałtowszystko,alesądzę,żenafakt,
iżmojewspomnieniazokresuwczesnegodzieciństwawciążsążywe,
miałowpływwieleczynników,atymnajważniejszymbyłczas
imiejscewszystkichzapamiętanychprzezemniewydarzeń.Pozatym
gdybymnawetchciałwykreślićzpamięciwszystkiekoszmarne
wspomnienia,totrudnowymazaćkilkasetdniinocyspędzonych
wAuschwitz.Ogromutychokropnościzwyczajnieniedasię
zapomnieć.Każdegodniaprzypominamionichmojapamięćoraz
wytatuowanynaramieniunumerbędącywobozowejrzeczywistości
synonimemmojegonazwiska.Jednakpierwszewspomnienienie
dotyczywcaleAuschwitz,alemojejrodzinnejwsi,którejnazwę
poznałemdopierow1995roku,aosobiścieodwiedziłemjątrzynaście
latpóźniej.WieśnazywasięLatigowoidzisiajleżynaterenie
Białorusi.Zapewneupływczasubardzojązmienił,aledroga
prowadzącadoWitebskapozostałataka,jakutrwaliłająmojapamięć
w1943roku.Miałemwówczaspięćlatileżącnadachuszoferki
niemieckiejciężarówki,wyruszałemwdrogę,która,jaksięokazało,
byładrogądoziemskiegopiekła.Piekła,jakiejedniludziezgotowali
innym.Wpamięcipozostałyjeszczeobrazyrzeczy,miejsciosób,ale
ichjużwwiększościniema.Przykłademniechbędzienaszrodzinny
dom,zktóregomusieliśmyjesienią1942rokuuciekaćdolasu”.
Jakoautorwierzęwtęhistorięimiędzyinnymidlatego
postanowiłemjąopisać.OczywiścieCzytelnikznajdziewopowieści
takżepewnąporcjęfikcji,potrzebnej,abyfabułabyłaspójna,miała
swójrytm,wzmacniająctymsamymwspomnienia,którymibohater
zechciałsięzemnąpodzielić.Wtymmiejscupragnępodziękować
panuGrzegorzowizazaufanie,jakimobdarzyłmniejakoautora,który
ubierałwsłowajegodzieciństwoiwczesnąmłodość.Kolejnąosobą,
