Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PawełMajewski
IIKonkurs.Wyjściewświat
6–23marca1932roku
IIKonkursrozegranyzostałwzupełnieinnychproporcjachniżI.Przezpięć
latudałosięorganizatoromrozpropagowaćinformacjenatematimprezy
wcałymświeciepianistycznymEuropy,itopomimowciążniesprzyjają-
cychwarunkówmaterialnych,którew1929rokujeszczegwałtowniesię
pogorszyływnastępstwieWielkiegoKryzysu.JerzyWaldorfftakwspominał
dekadęlat30.:
Wtymcałymzamieszaniuoczywiścieniemogłakwitnąćmuzyka.IOpera,iFil-
harmoniaświeciłypustkami.KoncertomprzyulicyJasnejwiernibyliŻydzi,dając
jednątrzeciąfrekwencji,którawogólesięgałapołowyaudytorium,niewięcej.
Rządodsymfonikiraczejstronił.PamiętamzapowiedzianywFilharmoniiWar-
szawskiej,zokazjidwudziestolecianiepodległości,awięcwlistopadzie1938,uro-
czystykoncert,pierwszywhistoriipolskiejradiofoniitransmitowanynaAmerykę.
Chcącuczcićewenementstawiliśmysię[młodzikrytycymuzyczni]wefrakachna
saliśopustoszałej,borządwolałoglądaćHalkę,więcktożywpopędziłdoTeatru
Wielkiego1.
JuliuszKaden-BandrowskiiKarolStromengerpisaliwpodobnymtonie
wzwiązkuzIIKonkursem,wskazującjednak,żeimprezaudałasięwbrew
ogólniezłymwarunkom:
Echatego[pierwszego]konkursuucichływreszcieigdyrozpisanowroku1931
zapisynamarzec1932,zachodziłaobawa,czywtychciężkichkryzysowychcza-
sachrzeczcałaznajdziewłaściwyoddźwięk.Okazałosię,żekonkurstegoroczny
przeszedłznowunajśmielszeoczekiwaniaorganizatorów,jurorówiwszelkich
innychczynnikówmiarodajnych.Liczbazapisówjestprzeszłodwarazywiększa
niżpięćlattemuiwrokubieżącymobejmujenietylkoEuropę,lecztakżeinne
częściświata2.
1J.Waldorff,Wielkagra,w:tegoż,Wybórpism,t.4,Warszawa1993,s.69–70.
2J.Kaden-Bandrowski,MiędzynarodowasensacjamuzycznawWarszawie,DGazeta
Polska”,6I1932,s.5