Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
1.Ideaciągłości
[Kobiela2011,s.90].Sekwencyjnośćnastępowaniapozostajestrukturalnienieciągłą
mnogością,chociażfunkcjonalniejestporządkiemciągłym.
Ciągłośćwtakimrazieobjawiałabysięalternatywnie(zgodniezprzyjętymzałoże-
niem)wkolejności,sąsiedztwie,kontynuacjii–jakpodkreślaAndrzejGniazdowski,
akcentującrelacyjnośćciągłości–takżewwymiarzerelatywnościwobecposzczegól-
nychczęści(sekundyskładająsięnaminuty,ruchyfigurwspółtworząpartięszachów,
amezoregionnieobojętnieuobecniasięwkonfiguracjiregionuitd.).
IznowudoostrożnościwtejmierzenamawianasR.Ingarden[1987,s.310],
boprzecieżkonstytucjarelacjiwypływaniejakozjejracjistanu,cozresztąprzesądza
ozakresieciągłości(czasowej,przestrzennej,formalnej,faktycznej).Postaćwspółbycia
różnychmomentów(zdarzeń,rzeczy)utrzymuje(bądźnie)ichodrębność,wzależ-
nościodtego,czyjesttopowiązanie,czyzwiązekbytowy.„OilepewienstosunekR
międzypewnymiprzedmiotamiaibmożewnastępstwiezmianyfundamentumrelationis
przestaćzachodzićiprzydalszymistnieniuaib,otyletowłaśniejestwykluczone
przyzwiązkubytowymdwumomentówniesamodzielnych:przestaćistniećmożetylko
całośćzbudowanaztychmomentów,wówczaszaśnaturalnieprzestajeistniećwraz
zezwiązkiemmiędzynimi”.Tesłowaodnosząsięnadzwyczajtrafniedociągłości,
wktórejrdzeńispecyfikawięzizdająsięrównoważne.
Jednakżetozkoleibywapochodnąstatusuontologicznego(ramykwalifikacyjnej)
samejciągłościisposobujejprzysługiwaniarzeczom,zdarzeniomczyprocesom.Ciąg-
łośćmożebyć:•własnościąwzględną(wykładnikiemstosunku,zakładającym
„drugąstronę”lubkontrapunkt–np.„ciągłyz...”,„ciągływobec...”,„wcześniejszy
od...”,„związanyz...”);•własnościązewnętrznieuwarunkowaną(ciągłość
zależnaodkontekstuwystępowania–np.ciągłośćusytuowaniabudynkówwzdłuż
pierzeiulicy,paralelado„kształtu”wodywszklance);•własnościąnabytą(ciągłość
jakowynikowapewnychzabiegówczykonsekwencjadanegodziałania–np.ciągłość
przynależnościpolitycznejmiasta,upamiętnianie,podtrzymywanietradycji);oraz
•własnościąbezwzględniewłasną(ciągłośćuwarunkowanaimmanentnie,
wpisanawpodstawębytową,więciwdefinicję–np.ciągłośćgatunkuludzkiego)
[ibidem,s.315,320–333].
WróćmynachwilędoH.Bergsona.Ruch,zmianaimateriasąwedługniegonie-
podzielneiciągłe,zatemczasowenastępstwobądźrozciągła(przestrzenna)obecność
tocechapierwotna(bezwzględniewłasna),apróbyuporządkowania,podziałuiperio-
dyzacjinależądofikcjiumysłu[zob.Leszczyński2008,s.27–29].Skonstatujmy,że
dotychczasczęściejaniżeliontologicznaukazywałasięnamciągłośćepistemologiczna.
Chociaż,paradoksalnie,tęsknotazapoznawcząciągłościąbywaoperacjonalizowana
warsztatowymicięciami...
Postarajmysięjeszczewzbogacićpaletęsemantycznąciągłości.B.Spinozawidział
wtrwaniuciągłośćistnienia[Ricoeur2012,s.16].O.F.Bollnowdomagałsiędla
nieciągłychaspektówegzystencji(nastrojowości,efemerycznościspotkań)oparcia
wpostacistrukturtrwałychiciągłych(czasowości,przestrzenności,cielesności)
[Gadacz2009a,s.70].Strukturalnastabilność,odpornananiewielkieperturbacjeze
stronyśrodowiskazewnętrznego,stanowiłabyponiekądkościecwzględnejciągłości