Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Hypnosrobiłwszystko,copoleciłamumatka,nawet
gdyniebyłdotegoprzekonany.Wiedział,żemusisię
poświęcićdlaMiastaSnów.Siłakrainyrodziłasięwsercu
królowejitojejkrewspajałatutejszefery.
Wyrdwstała.
–Wiesz,dlaczegokazałamcizostać?–zapytała.
Hypnospotrząsnąłgłową.
–
Ufamci
.
Niewiedział,conatoodpowiedzieć.Jedynie
rozchyliłusta.
–Tak,ufam.–Zaśmiałasię.–Przynajmniejbardziejniż
pozostałym.Zrobiłeświeledlawspólnejsprawyi,jak
sądzę,towłaśnietynajbardziejkochaszMiastoSnów.
–Toprawda–odparłbezwahania.–Kocham.
DlaAislingenbyłgotówpoświęcićwszystko,nie
dlatego,żetakgonauczono,aledlatego,żewłaśnietego
pragnął.
–Zatemchodź.–Wyrdwyciągnęłakuniemubiałądłoń.
–Chcęzdradzićcisekretotym,cotakbardzokochasz.
Coś,czegojeszczeniktzwasniewidział.
Hypnosmusnąłpalcematki.Zawieszonanajejszyi
srebrnakulazamigotała.Amuletbyłpieczęcią
otwierającąwszystkiedrzwiwMieścieSnów.
Przestrzeńzaczęłaporuszaćsięjakniewyraźnawizja.
Pałacrozpłynąłsię,aoniwylądowaliwmorzuzielonej
trawy.Pozaniąniebyłotuzupełnienic.JeśliWyrdmiała
sekretdoukrycia,tomiejscebyłodotegoidealne.
–Gdziejesteśmy?–spytałksiążę.
–Tegoniemogęcipowiedzieć.
–Ale…nadalwAislingen,tak?
–Zgadzasię.Mojapieczęćnieprzeniesiemnienigdzie
pozaMiastoSnów.Chodź.
Skinęłananiegoręką,jednakuszlitylkokilkakroków,
gdyprzykucnęłaizaczęłaodgarniaćtrawę.Ichoczom
ukazałasięokrągłapokrywa.Wyrzeźbiononaniejdwa
uskrzydlonewęże,splecionezesobąjakwkaduceuszu.
