Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Awszystkiemuktobyłwinien?–Cudaczek-Wyśmiewaczek.
Cudaczek-Wyśmiewaczek,lichomalusieicieniutkiejakigła,miesz-
kałwtymdomku,cotoniebyłaniduży,animały,tylkowsamraz.
AtenCudaczekniejadłiniepił,tylkośmiechemżył.Śmiałsięiśmiał
dorozpuku,abrzuszekpęczniałmuipęczniał,ażnapęczniałjak
ziarnkogrochu.WtedyCudaczekbyłsytyizadowolony.
OtóżtenCudaczek-Wyśmiewaczekchowałsięwjasnewarkoczyki
pannyObrażalskiejiciągleszeptałjejdoucha:
–ObraŹsię!ObraŹsię!
BotanadętabuziapannyObrażalskiejbyłatakaśmieszna.Iten
nosek,cosiędogóryzadzierał,byłtakiśmieszny.Ito:„niebawięsię”
byłotakieśmieszne.
Cudaczekpatrzyłnatoiśmiałsięwjasnychwarkoczykachdoroz-
puku.Abrzuszekmupęczniałipęczniał,ażnapęczniałjaktoziarn-
kogrochu.
NajweselejCudaczkowibyłowszkole,bo
chodziłzObrażalskądoszkoły,ajakże!–
schowanywjasnychwarkoczykach.
Myślicie,żechodziłsięuczyć?Gdzie
tam!Chodził,bowszkoleciąglesię
Obrażalskaobrażała,aCudaczekśmiałsię
iśmiałdorozpuku.
