Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Tuwa:
1.(rękopisniezbadany)
2.(rękopisniezbadany)
3.(rękopisniezbadany)
32
Możnadomniemywa,żepowstanietakdużejliczby
rękopisówCzikulakereglegczi(25),którychwiększośznajduje
sięwSt.Petersburgu(14),związanebyłozzainteresowaniemtym
utworempionierówmongolistyki,SchmidtaiKowalewskiego.
Wielezezbadanychmanuskryptówtokopiepóźne,pochodzące
zXVIIIiXIX,aniektórenawetzXXwieku:MsH16,H17,C40,
C60,C514,I24,H10,H455,bymożetakżeC31iC133
zAkademiiNauk,B10zUniwersytetu,Ms.3zBiblioteki
Publicznejim.M.E.Sałtykowa-SzczedrinawSt.Petersburgu,
atakżerękopisparyski(po1829r.)iwileńskiF11-37.Częśznich,
jakMsnrI24,H10zezbiorówAkademiiNaukwSt.Petersburgu,
nosiśladyużytkowania,amianowicieuwaginaniesioneprzez
badaczyodpowiedniowjęzykach:rosyjskiminiemieckim,
rosyjskimimongolskim.
Ogólnierzeczbiorąc,wyłączywszyrękopisyzTuwyi1zHuh-
hot(Ko
ukekota),pozostałych21manuskryptówróżnisięnie-
znaczniemiędzysobą.Najistotniejsząróżnicą,pozwalającąna
sformowaniedwóchgrupkopii,jestobecnoślubbrakwkolo-
fonieutworujegopatronów:SajinMagadaBodisungiSerab
Sengge.Dłuższykolofonzawierającyichimiona–grupa
pochodzącaodrękopisuX–to5kopii:dwarękopisyzHuhhot
(Ko
ukekota)nr03489(Ko
uk)inr02311(P-Ko
u),rękopisbędący
własnościąprof.BirywUłanBatorze(Bir),prof.Cerensodnoma
wUłanBatorze(Cer)irękopisnrI5zbibliotekiRosyjskiej
AkademiiNaukwSt.Petersburgu.
Pozostałychszesnaściekopiitworzygrupępochodzącąod
rękopisuYimającąkrótszykolofon.
Wewszystkichdwudziestujedenrękopisachbrakujedwóch
elementówostatniegohasła(ćosiemjasności,najmangegen)
wglosariuszubuddyjskimwIIIczęściutworu.Zatemwszyst-
kiesprawdzonemanuskryptymiałytensamarchetyp
73
,lub
możliwe,żeówbrakpojawiłsięjużworyginaleCzikula
kereglegczi.
73
Metodologiakrytykitekstunapodstawie[25].
