Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
którzyniestanowiądlanichzagrożenia.Jeżelidorastasięwłaśniewtakimśrodowisku,
pierwszedoświadczeniauczą,żeświatmożebyćbezpieczny.Iżeludzietakżemogą
tacybyć.Rozwijającysięmózgzauważa,żeniemusipozostawaćwciągłymnapięciu
igotowościnazagrożenie.
DOROZWOJULUDZIEPOTRZEBUJĄUWAGI,TAKJAKROŚLINYŚWIATŁA
SŁONECZNEGO.
Jeślinatomiastdzieckodorasta,doświadczającniebezpiecznychsytuacji,przemocy
lubzaniedbania,jegomózgodpowiedniodostosowujesię,abyzwiększyćszanse
naprzeżycie.Możeutrzymywaćjewstanieniepokojuinadmiernejczujności(mocno
wyostrzonejświadomości,żemogąpojawićsięjakieśzagrożenia).Atakżestale
zalewaćjegoorganizmadrenaliną,żebybyłogotowedoucieczkiprzed
niebezpieczeństwemlubdowalki,albosprawić,żestaniesięotępiałe,ponieważwten
sposób,gdyniemożnaodzagrożeniauciec,możnajeprzetrzymać.
Ukojone
Nawetwbezpiecznymśrodowiskuwszelkienoweprzeżyciasądlaniemowlęcia
przerażające.Pierwszykontaktzeświatłem,głodem,bólem,zimnemczygłośnymi
dźwiękamijeststraszny,bosąonenieznane.Czujączagrożenie,dzieckopłaczeikopie.
Jeżelidorosłyprzyjdziejeukoić,(zczasem)sięonouspokoi.Jesttowspółregulacja–
wspaniałazdolnośćdowykorzystaniaukładunerwowegodrugiegoczłowieka,żeby
uspokoićwłasny.Todziękiniejprzytulanieosób,naktórychnamzależy,takżewżyciu
dorosłym,możeznaczącopoprawićnaszstanemocjonalny.
Następnymrazemwpodobnejsytuacjidzieckoboisięmniej;nauczyłosię,żenie
znajdujesięwniebezpieczeństwiei–coważne–żejeślizagrożeniepojawisięznowu,
innimupomogą.
Zauważone
Niemowlętaidziecipotrzebująnietylkoukojenia–istotnejestdlanich,żebydorosły
zauważyłichcierpienie,atakżeimjewyjaśnił.
Możnatosobiewyobrazić,porównującopiekunówdoptaków.Wiesz,wjakisposób
łapiąrobaki,rozdrabniająje,apotemzwracajądodziobówpisklątwformiewstępnie
przetrawionejidającejsięłatwozjeśćmiazgi?Cośtakiegoopiekunowiepowinnirobić
znaszymiemocjamiiprzeżyciamiprzezcałenaszedzieciństwo.Wyjaśniaćnamnasz
światwewnętrzny,tłumacząc,codziejesięwnasiwokółnas.
Wtensposóbuczymysię,copowodujecierpienie,cooznaczająokreślonedoznania
orazcomożemyzrobić,żebysięuspokoićalbospełnićnaszepotrzebywprzyszłości.
Naprzykład:
„Ooo,płaczesz,bopewniejestcizimno.Niemartwsię,mamajesttutaj.Mamkocyk
izarazcięprzytulę,żebycibyłociepło”.Niemowlęuczysię:touczucieto„zimno”.
Kocykiiinniludziemogąmnieogrzać.Tomożebyćprzerażające,aleniejestem
wniebezpieczeństwie.Jeżelizapłaczę,ktośmipomoże.Następnymrazemwtakim
przypadkuniemuszęażtaksiębać.
„Zadrapałeśsobiekolanoiterazcięboli,aletosięzagoi.Przylepimyrazemplaster
izrobimycośmiłego,żebypomóccipoczućsięlepiej”.Dzieckouczysię:touczucie
to„ból”.Boli,bomamranę.Tochwiloweisięzagoi.Niejestemwniebezpieczeństwie.
Następnymrazemwtakimprzypadkuniemuszęażtaksiębać,rozumiem,cosięstało,
iwiem,cowtedyrobić.
