Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DARRZEKIFLY
(BaśńzNowejGwinei)
Wdawnych,bardzodawnychczasach,takdawnych,
żeichniepamiętająnawetnajstarsiludzie–wtych
czasach,kiedywielkawspaniałaRzeka*przywracała
młodośćstarcom–żyłanaNowejGwineidziewczyna,
naktórąwołano:Dandai.
Byłatonajpiękniejszazewszystkichdziewcząt,jakie
tańczyłypodczasuroczystychświątwokółtrzaskającego
wesołoogniska.
WszyscypatrzylizzachwytemnaDandai,gdy
wspódniczcezzielonychtraw,zkwiatamiwpiętymi
wczarnelokikołysałasięrytmiczniewkręgumłodychjak
onadziewcząt.Pięknynaszyjnikzzębówkanguraizłote
bransoletynarękachinogachpobrzękiwaływtakt
śpiewanejpieśniigłuchegodźwiękutam-tamów.
Ohoooo!
jaksmukłapalmakołyszesięnawietrze,
taklekkotańczydziewczyna...
Ohoooo!
Lśniławblaskuogniskaciemna,jedwabistaskóra
Dandai,połyskiwałyjejbiałezęby,gdyśmiałasięwesoło.
SzczęśliwabyławtedyDandai.
Któregoświeczoru,gdyzmęczonatańcemprzysiadła
zdalaodkoładziewcząt,podeszładoniejstaraBluinoch.
WszyscysiębalistarejBluinoch–podobnoznałamowę
zwierzątiumiałarozmawiaćzwiatremiwodą...
–Śmiejeszsięteraz,Dandai–pokiwałagłowąstarucha
–śmiejeszsię,jesteśmłodaipiękna.Aleniezawsze
będziesztakwyglądać.O,nie!Pomyśl,żekiedyminąlata
–stanieszsięstara.Twojeczarnewłosyposiwieją,twoje
czarneoczystracąblask,atwojągładkątwarzprzetną
zmarszczki.O,będziesztakajakja,taksamo
pomarszczonaibrzydka...
AleDandaizaśmiałasię.
