Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Innyproblemtojedzenie.Mieligotowyprowiantprzygotowany
przezAkademię,atakżewodę.Aletezapasymiałystarczyćtylko
nalunch.Potrzebowaliżywnościnadłuższyokres.Toaleta
znajdowałasięwdziwnej,przekrzywionejpozycji,leczdawałosię
zniejkorzy​stać,więctepotrzebyniespra​wiałykło​potu.Narazie.
Śniegpokrywałautokariszkłocorazgrubsząwarstwą.Kiedy
całkowicieprzysypiepojazd?Zamiećwreszcieminie,codaimwięcej
moż​li​wo​ści.Albonie.
– Okej,ucisz​ciesięwszy​scy!
Wysokijasnowłosymężczyznawstałipatrzyłnastudentów.
Wszyscybyliwpodobnymwieku– wAkademiiuczyłysięosoby
wwiekuodosiemnastudodwudziestutrzechlat– leczemanował
zniegoauto​ry​tetigrupapowolisięuci​szyła.
– Przedewszystkimproponuję,żebyśmysięprzedstawili– 
powie​dział.–Upro​ścitokomu​ni​ka​cję.MamnaimięLucas.
– Josh– rzekłatle​tycz​niezbu​do​wanymłodyczło​wiek.
– Ben– ode​zwałsięstu​dentzkol​czy​kamiwnosie.
– Cas​sie– powie​działaszczu​pładziew​czyna.
– Janazy​wamsięHan​nah– rze​kłaHan​nah.
Zerknęładotyłunamłodegoczłowiekaopiekującegosięsiostrą.
Uniósłwzrok.
– DanieliPeggy.
– Bardzodobrze.– Lucasskinąłgłową.– Sytuacjawygląda
nastę​pu​jąco.Niemożemyzadzwo​nićpopomoc.Niemożemywyjść.
– Brzmitobar​dzoopty​mi​stycz​nie,stary– mruk​nąłBen.
– Cozwyj​ściemawa​ryj​nym?– spy​tałJosh.
– Jestzablo​ko​wane– powie​działaHan​nah.
– Jesteśpewna?
– Samspró​bujjeotwo​rzyć.
Joshwstałizniknąłwwyższejczęściautokaru.Wróciłpokilku
sekun​dach.
– Tak,zakli​no​wanenaamen.
– Kurwamać!– zakląłBen.
– Iwyglądanato,żeniemamynarzędzi,bywybićokna– dodał
Lucas.
– Dla​czego?
– Znik​nęłymłotkiawa​ryjne– rze​kłaHan​nah.
– Chryste!– Benprzewróciłoczami.– Niewierzę,żewpakowali
naswtakiegówno.
„Słusznespostrzeżenie”– pomyślałaHannah.Autokarbyłstary.