Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wdyskursachpolskiejlewicywydarzeniazWybrzeża
będątraktowanepoprostujakokolejnewystąpienie
społeczeństwaprzeciwko„totalitarnej”władzyiniktnie
będziemyślałonichwsposób,któryjeszczekilkalat
temuwydawałbysięoczywisty:jakoomomencie,gdy
klasarobotniczawystąpiławpostaciświadomego
politycznegopodmiotu,wypracowałanowąformęwalki
(strajkokupacyjny)inoweformyorganizacji(szczeciński
komitetstrajkowyprzekształconywniezależnąkomisję
robotniczą),atakże–tonajbardziejistotne–zmusiła
biurokratycznąwładzędodialogu,wktórymprzemawiała
własnymgłosem.Zinteresującegonaspunktu
widzeniaciekawyokazujesiępewienfragment
wspomnieńKuroniazdrugiejpołowylat
osiemdziesiątych.Dawnyliderśrodowiskzbuntowanej
młodzieżypisał,żeteoretycznerozważania,któresnuł
wwięzieniupoMarcu’68–wychodząceodpsychologii
konkretnychindywiduówiwtensposóbtłumaczące
całokształtstosunkówspołecznych–wyprowadziły
godalekopozamarksizmisprawiły,żedefinitywnie
porzuciłtensposóbmyślenia.Wtymkontekście
wspominał:„AkuratwtedyzacząłsięGrudzień’70.Wielki
buntrobotniczy.Pomyślałemsobie:wszystkonaopak,jak
przestałembyćmarksistą,towłaśnietafilozofiazaczyna
sięsprawdzać”21.Mimotejrefleksji,atakżekolejnych
wielkichwystąpieńpolskichrobotnikówwlatach
siedemdziesiątychiosiemdziesiątych,Kuroń–podobnie
jakresztadawnychradykałów–przezdziesięciolecia,
któreupłynęłyod„marcowegoszoku”,niewróciłjuż
domarksizmu.Ewolucjainteresującegonasśrodowiska,
jakzobaczymy,potoczyłasięwzupełnieinnym
kierunku…
Radykalneodcięciesięodtradycjimarksistowskiej,
pociągającezasobąwszystkieopisanepowyżej
konsekwencje,stanowiwłaściwiepunktwyjściaewolucji
środowiskpostrewizjonistycznych.Jeśliuwzględnimyfakt,
żewsamejpartiiw„dekadzieGierka”dałosię
obserwowaćdalekoposunięteodstępowanie
oddotychczaspanującejideologii