Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
złotyśrodek–niezamało,aleteżniezadużowrażeń.
Jeślidzieckobawisięnaścieżce
sensorycznej[1],oceńmy,czyniezaczynabyć
przebodźcowane,czyjegozachowaniesięniezmienia.
Potakiejścieżceniefundujmymuodrazuspotkania
zkolegamiidalszejzabawy.Toczas,wktórymnasza
pociechapowinnaodpocząć,„przetrawić”swoje
przeżycia,wyciszyćsię.Dzieckomożemywtedyutulić
dosnu.Wartozadbaćospokojnąprzestrzeń,ciszęlub
muzykęrelaksacyjną,delikatneświatłolubciemność,
przykryćdzieckokocykiembądźzapewnićmusubtelny
dotyk.
Kiedyjednakdojdziedoprzebodźcowania,
najważniejszejestprzerwaniebłędnegokołapobudzenia.
Niemożemyzatemdokładaćdzieckukolejnychbodźców
wpostacikrzyków,kar,przymuszaniadospania,
cozresztąnigdyniejestwłaściwymrozwiązaniem.
Głośne,rozkrzyczanedzieckomożemyuspokoić,
otaczającjespokojnąprzestrzeniąikomunikującsięznim
niezawysokimtonemgłosu.Kiedymaluchzwrócinanas
uwagę,trzebazaprosićgodowspólnegospędzeniaczasu
podczasrelaksacji.Gdynaszapociechastajesięsmutna,
płaczliwa,spróbujmywytłumaczyćjejodczuwane
emocje,wyjaśnić,czymjestzmęczenie,jakmożesię
objawiaćijaksobieznimporadzić.Spokojnarozmowa
jestwtedykluczemdosukcesu.
Relacjerodziców
Myślałam,żegdyzapewnięmojemudzieckuwiele
dodatkowychzajęćwciągudnia,onobędziewracało
dodomuzmęczone,spokojneichętnedorozmowy
otym,cosiędzisiajwydarzyło.Zakażdymrazem
działosięjednakodwrotnie.Franekwracał
rozdrażniony,łatwosiędenerwował,krzyczał,awięc
imykrzyczeliśmy.Czasemmówiłnam,żeniechce
miećtyluzajęć,aleuznawaliśmytopoprostuzabunt.
