Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jakrozpoznawaćemocjeudzieci?
Mimożepamięćemocjonalnadojrzewawnasbardzo
szybko,naukazrozumieniaemocjiwewłaściwysposób
trwajeszczekilkakolejnychlatżycia.Dzieciczują
smutek,złość,radość,jednakniezawszerozumieją,
cotoznaczy,cosięznimidzieje,cosiędziejewichciele
naskutekprzeżywanychemocji.Rolądorosłychjest
zatemnauczyćsię„czytać”swojedziecko,rozumiećjego
zachowaniaitowarzyszącemuemocje,copozwoli
nalepszereagowanieimniejsząfrustracjęzpowodu
nie​zro​zu​mie​niasy​tu​acji.
Woczachdorosłychdzieciczęstoreagują
nieadekwatniedowydarzeń.Zaprzykładmożeposłużyć
zmęczenieiprzebodźcowaniedzieckazabawami
naświeżympowietrzu.My,dorośli,oczekiwalibyśmy,
żepodniupełnymwrażeńnaszapociechapołożysię
szybkodołóżkaizaśniewmgnieniuoka.Czasemtaksię
oczywiściezdarza,alebywa,żenastępujecoś,czego
dorosłyumysłmożeniepojąć.Dzieckostajesię
nadmierniepobudzone,krzykliwe,niespokojne,odczuwa
podniecenie,przezconiedajesięgouspokoić(podobnie
jestudorosłych,gdypodniupełnymwrażeńichmyśli
krążąwokółwydarzeńiniepozwalajązasnąć).Dziecinie
wiedzą,żepotrzebująodpoczynku,wyciszenia,nie
świadomeprzyczynyswojegopodnieceniaireagują
nanietak,jakpotrafią.Czasemmożesiętoobjawiać
krzykiem,złością,czasemnawetsmutkiem,płaczem,
ajeszczeinnymrazemwielkąradością,którapobudza
doaktywnościfizycznej,kolejnychzabaw,skakania
ibiegania.Zrozumienieemocjidzieckawtejsytuacji
pozwolirodzicowiadekwatniezareagować,takaby
wyciszyćżyweemocjeipomócmałemuczłowiekowi
od​po​cząć.
Pierwsze,oczympowinniśmypamiętać,
toodpowiedniadawkaaktywności.Tutrzebaznaleźć