Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
to,cotakna​prawdęczuje.
Relacjerodziców
Ola(7lat)czasemzupełniebezpowoduzaczynała
krzyczeć,bićsię,anawetuderzaćgłowąościanę.
Byliśmybardzozmartwieni,szukaliśmypomocy
uneurologów.Dopierowtedy,gdytrafiliśmy
dopsychologa,zrozumieliśmy,gdzietkwiproblem.
WspólniezOlązaczęliśmysięuczyćjejemocji,
rozpoznawaćje,atakżeadekwatnienanie
re​ago​wać.
Ma​rzena
Zwykleopiekunowie,widzącdrażliwośćuswojej
pociechy,samirobiąsiępoirytowani,cotylkonapędza
błędnekoło.Wtakichsytuacjachpomocnemogąbyć
różnemateriałypsychoedukacyjnezarównodla
rodziców,jakidladzieci,zktórychmożnasięwiele
nauczyćoemocjach.Dziecimogąpoznawaćemocje,
azczasemzacząćjeidentyfikowaćiadekwatnienanie
reagować.Doroślizatonaucząsię,jakrozpoznawać
emocjedzieckaijakpomagaćmuwichprzeżywaniu.
Bołatwiejjestnamreagować,kiedyrozumiemy,
żedrażliwośćdzieckamożeoznaczaćjegosmutek,anie
złośćznie​wy​ja​śnio​negopo​wodu.
Odkrycieźródłaemocjijestniezmiernieważne.Wkońcu
każdaemocjapojawiasięnaskutekwydarzenialub
wspomnieniaowydarzeniu.Wspólnarozmowajestnie
tylkodrogądozrozumienia,lecztakżenieocenionym
wsparciemdlamłodegoczłowieka,którydopieropoznaje
sie​bieorazota​cza​jącygoświat.
Jakprzeżyciazwczesnego
dzieciństwaizwiązaneznimi