Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.4.Promieniowanieciaładoskonaleczarnego
41
Wzór(1.30)jestsłynnymwzoremPlanckaokreślającymwidmowy
strumieńpromieniowania(widmowaluminancjaenergetyczna)emito-
wanyprzezciałodoskonaleczarne.Wzórtenokreślarozkładwidmowy
promieniowaniaciała,którybardzodobrzezgadzasięzdoświadczeniem.
WzakresiemałychczęstotliwościprzyjmujepostaćwzoruRayleigha-
-Jeansa(1.26).
Wzór(1.30)możnarównieżwyrazićwzależnościoddługościfali
M
e,(
λ
λ
,
T
)
=
2
π
λ
hc
5
2
exp(
hckT
/
1
λ
)
1
[
W/(cmm)]i
2
µ
(1i31)
Analogicznerównaniewjednostkachfotonowychmanastępującąpo-
stać:
M
p,(
λ
λ
,
T
)
=
2
λ
π
4
c
exp(
hckT
/
1
λ
)
1
[
fotony/(scmm)]i
2
µ
(1i32)
Podobnie,możnauzyskaćzależnościokreślająceenergetycznąifoto-
nowąspektralnąluminancję:
L
e,(
λ
λ
,
T
)
=
2
λ
hc
5
2
exp(
hckT
/
1
λ
)
1
L
p,(,)
λ
λ
T
=
λ
2
c
4
exp(
hckT
/
1
λ
)
1
[
W/(cmsrm)]i
2
µ
(1i33)
[
fotony/(scmsrm)]i
2
µ
(1i34)
Przykładowo,narys.1.18-1.21przedstawionospektralneluminancje
energetyczneifotonoweciałdoskonaleczarnychotemperaturzeod300K
do6000K.
Zanalizycharakterystyknarys.1.18-1.21wynikająnastępującewnioski:
krzywespektralnestrumieniapromieniowaniaemitowanegoprzez
CDCopisanefunkcjąciągłą.Dladanejtemperaturyspektralny
strumieńfotonowywzrastawrazzewzrostemdługościfali,osiąga
maksimum,anastępniemaleje,
dladanejdługościfalistrumieńpromieniowaniawzrastawrazze
wzrostemtemperatury,
zewzrostemtemperaturywartośćmaksymalnafunkcjiprzesuwasię
wkierunkufalkrótszych-wkonsekwencjiwiększaczęśćpromie-
niowaniajestemitowanawprzedzialefalkrótszych,
maksymalnawartośćpromieniowaniaemitowanegoprzezSłońce
(T=5780K)przypadanazakreswidzialny(
λ
500nm)i