Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.3.Luminancja
33
1.3.Luminancja
Luminancjajeststosownawprzypadkuźródłarozciągłego,gdyjegopo-
wierzchniajestporównywalnazkwadratemodległościmiędzyźródłem
aodbiornikiem.Określaonawartośćstrumieniapromieniowaniaemitowa-
negoprzezjednostkowąpowierzchnięźródławjednostkowykątbryłowy.
Wzapisieróżniczkowymluminancjaprzyjmujepostać
∂
2
Φ
L
=
∂
As
cos
θ
s
∂
Ω
d
i
(1i12)
Pochodnacząstkowadrugiegorzęduwskazuje,żemocpromieniowania
odbieranaprzezodbiornikjestfunkcjąprzyrostupowierzchniźródłaemi-
tującejpromieniowanieiprzyrostukątabryłowegodetektora(rys.1.10).
Rys.1.10.Luminancjarozciągłegoźródła
Wyrażenie(1.12)możnascałkowaćoddzielniezarównozewzględuna
powierzchniędetektora,jakikątbryłowydetektora,pozostawiającwobu
wypadkachpierwsząpochodną.Dlaprzykładu,zzależności(1.12)mamy
∂
2
Φ
=∂
LAs
cos
θ
s
∂
Ω
d
,
(1i13)
icałkująctowyrażeniepopowierzchniźródła,otrzymamynatężeniepro-
mieniowania
I
=
∂
∂
Ω
Φ
d
=
A
∫
s
LA
∂
s
cosi
θ
s
(1i14)
Podobnie,całkującwyrażenie(1.13)pokąciebryłowym,otrzymamy
wyrażenieokreślająceegzytancję
