Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jezuitów.Byliśmyjednąztrzechpar,któredotrwały
dosiódmejrano.Chodziliśmyzesobązmiesiąc–dwa.To
byładosyćintensywnarelacja.Wtulaliśmysięwswoje
ramiona,
bez
posuwania
się
dalej.
Oczywiście,
żedoniczegoniedoszło.BodlamnieTEsprawyto
dopieropoślubie.Acałowaniesięniejestpodstawątego,
żeby
być
parą.
Było
nam
ze
sobą
dobrze.
Tylko
wktórymśmomencieuznaliśmy,żeniejesteśmydla
siebiestworzeni.Toznaczyonzerwał.Zresztątoniebyło
takiezaangażowanienamaksa,jakdziśnatopatrzę.
Popewnymczasieuznałam,żepewniezazdrosnybył
oto,żejatakoBogumówię.Podejrzewam,żedlategoto
sięskończyło.Onmajużrodzinę.Jesteśmyprzyjaciółmi.
Tu,wPuławach,spotkałamtakiego,wktórymsię
zakochałambezwzajemności.Dwa,trzylatatemu.Dotej
porymisiępodoba.Wtedy,gdybyonpowiedział„tak”
byćmożebylibyśmymałżeństwem?Dawnogonie
widziałam.Nie,nietęsknię.Toznaczyjużcorazmniej.Ale
jajużwybrałam.Więcpocotepytania?
Ktomożepojąć,niechpojmuje
Ks.MieczysławCisło,biskuppomocniczyarchidiecezji
lubelskiej,niemawątpliwości,żedziewicekonsekrowane
powodemdodumydlalokalnegoKościoła.Ubogacają
jegożycie.Toznakwobecświata,żepewnewartości,
dlaktórychmożnapoświęcićwiele.Wramachswojego
powołaniarealizująideałżyciachrześcijańskiego.
znakiemwartościewangelicznych,którezanikająpod
kulturąkonsumizmuihedonizmunarzucanąrównieżprzez
media.Dziewice,ichpoświęceniesiebietoalternatywa
kulturymiłości,byciadlainnych.Czynnezawodowo,
dodyspozycjiKościoła,gdyichpotrzebuje.Mogąwnim