Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DIAGNOZAWPSYCHOTERAPIIPAR
Inniautorzybadańprzytaczająpodobnerezultaty(Boisvert,Wrigt,
TremblayiMcDuff,2011;JohnsoniDenton,2002;Symmonds
iHorvath,2004).Zwracauwagęmałaliczbaparzgłaszającychsię
zpowoduproblemówzdziećmi,cowskazujenaprawdopodobnie
odmiennąmotywacjędokorzystaniazterapiipariterapiirodzin.
Zaskakującejestrównieżto,żeprzemocczyuzależnieniarzadko
sąpowodemposzukiwaniapomocydlazwiązku(Simpson,Doss,
WheeleriChristensen,2007).Wynikiankietsugerują,żekobie-
tyimężczyźnizgłaszająpodobneproblemy(Dossiin.,2004),cho-
ciażżniejerozumieją,wyrażająnatomiastodmienneceleleczenia
(SymmondsiHorvath,2004).Terapeucinatomiastnajczęściejwidzą
wparzeinneproblemyniżte,zktórymiprzychodządonichpacjenci
(Parnell,Scheel,DavisiBlack,2018).
Konflikty
Zpraktykiautorówwynika,żenajczęstszaskargapacjentówdotyczy
kłótniwzwiązku.Mogąonemiećżnepodłoże,przedmiotemomó-
wieniabędzietusytuacja,wktórejkłopotemjestagresywniewyrażana
żnicazdańmiędzypartnerami.Badaniawskazują,żekonfliktytakie
wpływajądestrukcyjnienacodzienneżyciepary:łącząsięzprzeżywa-
niemznacznegostresu,angażująpartnerówwczęste,raniącewymiany
negatywnychsłówizachowańorazograniczająilościowowymianę
pozytywnychemocji(Snyder,Heyman,Haynes,CarlsoniBalderra-
ma-Durbin,2016).Partnerzyzmagająsięzpoczuciemniestabilności
wrelacjiorazbrakuoparciawpartnerze(GottmaniGottman,1999).
Zwykleosoba,którapierwszawycofujesięzkonfliktu,bardziejdotkli-
wieodczuwaniezadowoleniezezwiązkuniżpartnergotowykonty-
4