Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.Celiakia
11
pobudzająlimfocytyBdoprodukcjiswoistychprzeciwciałwklasieIgAiIgG,skierowanych
zarównoprzeciwkodeamidowanympeptydomgliadyny,jakrównieżprzeciwkoautoanty-
genowi-transglutaminazietkankowej.Dokładnymechanizmtychreakcjinadalniejestdo
końcapoznanyipozostajetematemwielubadańnaukowych.
Celiakiajestwznacznymstopniuchorobądziedziczonągenetycznie.Wbadaniachepi-
demiologicznychudowodniono,żechorobadotyczyaż20%krewnychpierwszegostopnia
pacjentówzceliakią[7].Cowięcej,chorobatawystępujeu75-80%bliźniątmonozygo-
tycznychiu10%bliźniątdwujajowych[10].Genetyka,obokczynnikówśrodowiskowych
idysregulacjiimmunologicznej,stanowiważnyelementwpatogenezieceliakii.Wrozwoju
chorobyznaczącąrolęodgrywajązarównogenyukładuHLA(HLA-DQ2iHLA-DQ8),jak
igenyznajdującesiępozatymukładem.Ponad95%pacjentówzceliakiąposiadaprzynaj-
mniejjedenzdwóchhaplotypów(kombinacjiallelinajednymchromosomie,którewspólnie
siędziedziczą):HLA-DQ2lubHLA-DQ8.Większośćpacjentówzceliakią(około95%)po-
siadahaplotypHLA-DQ2,atylkoniewielkiodsetek-HLA-DQ8.Wartorównieżpamiętać,
żeażdo30%zdrowychosóbmożeposiadaćjedenztychdwóchhaplotypówinigdynie
zachorowaćnaceliakię(ryc.1.1).
Rycina1l1lGenyukładuHLAiichudziałwpopulacjizdrowychosób.
1.1.2.Klasyfkacjaklinicznaceliakii
Odpowiedniowczesnerozpoznanieceliakiijestniezwykleważnezuwaginamożliwepo-
wikłania.Istniejąteżsprzecznedoniesieniazwiązanezewzrostemryzykazgonuspowodo-
wanegonierozpoznanąceliakią.Spektrumobjawówchorobytrzewnejjestbardzoszerokie
imożedotyczyćpraktyczniewszystkichukładówiorganówwludzkimorganizmie.Cowię-
cej,zauważono,żeobrazceliakiizmieniasięwrazzwiekiem-wpierwszychlatachżycia
dominujepostaćklasycznachoroby,aobjawynietypoweipostacibezobjawowewystępują
wwiekupóźniejszym[8].W2013r.Ludvigssoniwsp.uaktualniliklasyfikacjęceliakii-ze
