Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dlaczegoistniejeraczej„Ja”niż„to”?OntologiapodmiotuwUpaniszadach
15
ogólniej,jeszczeprzedszczegółowąanalizą,mogęgookreślićjakowskazaniena
przejścieodstanuistnienia–sat–dostanubytowania–bhava.Itakpierwszy–nie
wznaczeniuporządkuczasowego,leczwznaczeniuabsolutnym,źródłowym–wymiar
rzeczywistościzawszebędzieoddawanyprzezformyjęzykoweutworzoneodrdzenia
as–istnieć.Formytemogąbyćrzeczownikowe,czyliimiesłowy,naprzykładsat–
istniejący,lubczasownikowe,zazwyczaj
˜
s
Ÿ
t–zaistniało;czasemwystępujerówno-
cześnieimiesłówdookreślonyprzezformęczynnączasownika,dziękiczemupara-
dygmatzostajewzmocniony.Denotującydrugiwymiarrzeczywistościterminbhava,
jakopochodzącyodrdzeniabh
¨
–być,bytować,jestwpewiensposóbpojęciem
umownym.Bhavaogólnieodwołujesiędorzeczywistościujawniającejswójcharakter
przedstawieniowy,przedmiotowyizawszedynamiczny.Omówieniuszczegółowych
relacjipomiędzywymiaramisatabhavazostanąpoświęconewłaściwiewszystkie
analizyikomentarzewprezentowanejpracy.Zewzględunacharaktertychrozważań
poniższaanalizabędziebardziejszczegółowoodnosićsiędopierwszychstrofhymnu.
Przedstawiamtuteżswojąwersjętłumaczeniatytułuhymnu,alepozostawiamgorów-
nieżwformietradycyjnieprzyjmowanejbądźprzezwskazanienumeru:X129,bądź
przezprzytoczeniepierwszychsłówsanskryckiegooryginałujakoNasadijasukta.Do
przedstawieniawłasnejwersjitłumaczeniaNasadijaprzekonałamnierównieżanaliza
koncepcjikosmologicznychwklasycznychUpaniszadach,którewprostodwołująsię
dozaprezentowanegotuschematu.
n
n
kim
˜
˜
sad
s
Ÿ
drajonovyom
˜
var
˜
s
Ÿ
Ÿ
nnosad
va
h
kuhakasya
˜
˜
s
Ÿ
paroyat
dtad
þ
˜
a
nim
rmann
ambha
h
kim
˜
s
Ÿ
dgahana
Õ
gabh
Ÿ
ram(1).
Wówczasnieistniałoistniejąceaninieistniejące,
Nieistniałyprzestworzaaniniebiosapowyżej,
Co(czy)zakrywało?Gdzie?Podczyjąopieką?
Czyistniaławodagłęboka,otchłań?
Kluczowa,wedługmnie,frazawtymhymnieto:nasat
˜
s
Ÿ
tnaasat
˜
s
Ÿ
t–jakoist-
niejąceistniałoijakonieistniejącenieistniało.Należyzwrócićuwagęnaprecyzję
językaoryginału.Satjestrozumianyjakostanistnienia,aasatjakostannieistnienia.
Leczzarównoto,cozostałookreślonejakoistniejące,jakito,cozostałookreślone
jakonieistniejące,jestopisanejakoto,cozaistniało–
˜
s
Ÿ
t.Wszystkietrzyterminysat,
asati
˜
s
Ÿ
tsąderywatamiodtegosamegordzeniaas–istnieć.Interpretujętowten
sposób,iżdenotująonetensamwymiarrzeczywistości.Schemattenbędziekontynu-
owanywklasycznychUpaniszadach,gdziewystępującajużtutajklasycznaformuła:
idamagre
˜
s
Ÿ
t,będzierozwijana;dookreślanybędziezwłaszczaterminidam(to)
–whymniejestpodniegopodstawianesatiasat.
Womawianymhymnienajważniejszajestpierwszastrofawskazującanajakiśstan
pierwotny,źródłowy.Trudnopowiedzieć,czyjesttostanprzedkreacyjny,czyraczej
stanistnienia,będącypełnąpotencjalnością,zarównodoprzejawiania,jakidopozo-
stawaniawstanienieprzejawionym.Wskazujenatopozornasprzecznośćużycia
dwóchterminów:sat–istniejąceiasat–nieistniejące,dookreśloneprzezczasowni-
kowąformę(na)
˜
s
Ÿ
t.Możnatointerpretowaćwtakisposób,iżnieprzejawiałosię,to
