Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ł
2
WEWNĘTRZNEOTCHŁANIE
Kajdanydrobnychprzyzwyczajeńrzadkokiedysąnatyleciężkie,
byjezauważyć,dochwiligdystająsięzbytmocne,byjezerwać.
SamuelJohnson
Aleczymtaknaprawdęsąnawyki?
Sporaczęśćmoichbadańdotyczyławłaśnietegopytania.Zanimna-
uczymysię,jakkształtowaćdobrenawykiiprzełamywaćzłe,musimy
zrozumieć,wjakisposóbfunkcjonująonewnaszymżyciu.
Nawykamizainteresowałamsiępoustaleniuwyjątkowegocharakte-
ruwytrwałości.Niestety,trudnojeobserwować,ponieważdlaosoby,
którajema,sąznaturyniepoznawalne.Wjakisposóbmożnazagwaran-
tować,żeotrzymamyodbadanegopewną,niepodważalnąinformację
natematczegoś,czegoużytecznośćbyłaukrytaprzedświadomym
umysłem?
Powielufalstartachusłyszałamotechnicenazywanejmetodąpobie-
raniapróbekdoświadczenia,wramachktórejuczestnicybadaniazgła-
szają,corobią,wykonującdanączynność.Byłtonowatorskisposób
gromadzeniadanychwczasierzeczywistym.Takiepodejściesugerowa-
ło,żemożnauchwycićdoświadczeniedziałaniaznawyku,zakładając,
żecośtakiegonaprawdęistnieje.
ZaczęliśmyodmałejgrupystudentówuczęszczającychnaTexas
A&MUniversity1.Każdyotrzymałkilkadzienniczkówidługopisów
orazzegareknarękęzaprogramowanytak,bydawaćsygnałcogodzinę.
Nadźwiękdzwonkauczestnicybadaniamielizapisać,corobiąioczym
31
