Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nawieszakachpojawiłysięmarkowemarynarkiikoszule
zdrogichmateriałów,awszufladziemuchyikrawatyorazparaspinek
domankietów.Tylkotatauważał,żetoniesąrzeczydlaniegoitaksię
nieubieradziecinacodzień.Mamawzamianwyzwałagoodkanalii,
darmozjadów,wyrodnychojcówisukinsynów.Usłyszała
wodpowiedzi,żejestidiotką,kretynkązkijemwdupsku,wielką
kierowniczkązasraną.Wolfzatykałuszy.Nienawidziłswoichnowych
ciuchów,skororodzicesięprzezniekłócili.Skończyli,gdywyszarpał
jednąmarynarkęzgarderobyipodeptał.Obrazilisięnaniego
inasiebie.Późniejtatadokupiłmudwieparydżinsów,dres,kilka
koszulekibluz,aleWolf,kierującsięlojalnościąwobecmamy,rzadko
jezakładał.
Przywykłdotychubrańizwiązanejzichnoszeniemniewygody,
bocomiałzrobić?Czułsiędoroślejwkoszulachimarynarkach.
Wkońcuoddałswojąkoszulkę,tęocalonązgarderobianegopogromu.
Mamanieznosiłamarnotrawstwa.Składowałamakulaturę,zużyte
baterieiprzeterminowaneleki,trochęnazłośćtacie,którypodśmiewał
sięzniej,żetochorobliwezbieractwo,pozatymdatomważnościitak
nienależywierzyć,amakulaturapewnegodniazajmiesięogniem.
Mamawzamianzarzucałamubrakświadomościekologicznej,
lenistwoigłupotę.Pozatymzbierałanietylkomakulaturę,
botogłówniemateriałyszkolne,jakbywswojejślepocienie
zauważył.
Jegokoszulkępodarłaiprzeznaczyłanaszmatydokurzu.Widywał
jewspracowanychdłoniachZinaidy–skrawekwyblakłejczerwieni,
kawałekpiłkidokoszykówki,głowęuśmiechniętegoTweety’ego
pozbawionąresztyciała.
***
Pamiątkąpojegodzieciństwie–artefaktemłączącymjegodawny
iobecnyświat–byłowielkiepudłooklejonepostaciamizuniwersum
