Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wstęp
zotoczeniem,atakżesposóbpostrzegania(doświadczania)siebiesamego.
Wtymkontekściesytuacjażyciowadorosłychdzieciwięźniów,relacjonowana
zichperspektywy,wydałamisiętematemnietylkointeresującym,aletakże
istotnymzarównodlateorii(naukpedagogicznych,socjologicznych,krymino-
logicznych),jakipraktykiresocjalizacyjnej(tj.oddziaływańukierunkowanych
m.in.nawsparciesystemoweinkarcerowanychiichrodzin).
Głównymprzedmiotemmoichbadańuczyniłamdoświadczeniabio-
grafcznedorosłychdzieciwięźniów.Należyzaznaczyć,żeodwołujęsiędo
sytuacjiżyciowejosób,któredoświadczyłylubwciążdoświadczająizolacji
penitencjarnejojca,matkilubobojgarodziców.Określenie„dorosłedzieci”
przedewszystkimodpowiadadojrzałościwiekowejbadanych.Wczęści
analitycznejpracy,ilekroćcharakteryzuję„dzieciwięźniów”,stosujęswo-
istyskrótjęzykowyistalemamnamyśliosobydorosłe(pełnoletnie),które
jednocześnieosiągnęłyodpowiednidystansczasowywobecminionych
wydarzeń,takistotnywprezentowaniuwłasnejbiografi(różnychkontekstów
przeżywaniaidoświadczaniauwięzieniaczłonkarodziny).
Nadrzędnymcelempodjętychanalizjestrozpoznanieischarakteryzowa-
nieznaczeniaizolacjipenitencjarnejrodzicawdoświadczeniachżyciowych
osóbbadanych.Wydarzenietointeresowałomniewswojejdługofalowej
iprocesualnejodsłonie,cooznacza,żeskoncentrowałamsięnawszystkich
etapachkryzysupenitencjarnegorodziny(czassprzedizolacji,okresuwię-
zieniaorazczaszwiązanyzopuszczeniemZKireadaptacjąspołeczną).
Zaproponowaneujęcie–wmojejopinii–pozwalauniknąćwspomnianej
fragmentaryzacjiopisudoświadczeń.Niekoncentrujęsięjedynienaczasie
„tuiteraz”(nieobecnościrodzica),leczustalambiegrodzinnychrelacji,
atakżesposóbpostrzeganiaicharakteryzowaniakonsekwencjitychdo-
świadczeńwokresiedorosłości.Głównepytaniabadawczebrzmiązatem:
Jakosobybadanerekonstruująswojąhistoriężycia?Jakkształtowałysię
ichrelacjezczłonkamirodziny,otoczeniemorazsamymsobą?Atakżejakim
przemianomulegałyterelacjenaróżnychetapachprzeżywaniakryzysu
penitencjarnego?
Takzarysowanycelrozważańskłoniłmniedowykorzystaniapotencjału
badańbiografcznych,awszczególnościprogramusocjologiibiografstycz-
nejFritzaSchützego(2012a,2012b).Posługującsięmetodą(izarazem
techniką)autobiografcznegowywiadunarracyjnego,zgromadziłamkolekcję
31opowieściożyciu.Uznając,żewydarzenieuwięzieniarodzicajestnie
tylkoobarczonestygmatyzującympotencjałem,alesprzyjatakżeurucho-
mieniuspecyfcznegodoświadczeniabezładu,zaośmoichrozważańprzy-
jęłamcharakterystycznądlaobranejmetodystrukturęprocesowąnazwaną
trajektoriącierpienia(Schütze2012b;Riemann,Schütze2012).Niezwykle
istotnewtymkontekściejestuchwyceniezmiennościdoświadczenia(pro-
cesualności),atymsamymłączenie,analizowanieizestawianieróżnych
