Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KarlKrausnapisałwprost:„Językjestmatką,aniesługąmyśli”.
StwierdzenietokomentujeCezaryRowiński:„DlaKrausajęzykjest
nietylkoźródłempoznaniaświataludzkiego,aleteżinarzędziem,
zapomocąktóregooddziałujesięnatenświat.Przemianyjęzyka
zwiastujązawszeprzemianyzachodzącewludziachiwświecie;
odkryćjakąśnowątendencjęjęzykatotyle,couchwycićinstatu
nascendiprocesykształtującesięwprocesachspołecznych.Pozornie
niewinnefrazeologizmy,konstrukcjeskładniowe,nowinkistylistyczne
dająkluczdozrozumieniajeszczenieuświadomionychdążności
itrendówspołecznych”.
Pomiędzyświatemajęzykiemistniejewspółzależność:
rzeczywistośćkształtujejęzyk–językkreujerzeczywistość.Faktjest
istnieniemstanówrzeczy,azdanie(wyrażającepewnąmyśl)jest
obrazemlogicznejstrukturyfaktów(WittgensteinI).Jednakzdanie
pojętejakoodbicierzeczywistościkomunikujecośdopierowtedy,gdy
umieszczonejestwpewnejgrzejęzykowej(WittgensteinII).„Pojęcie
gryjęzykowejłączywsobiejęzykzaktywnością,wktórejwyrażenie
jestuwikłany.Każdagrajęzykowa(tzn.każdyspołecznie
ukształtowanyiakceptowanysposóbmówienia)należydojakiegoś
sposobużycia,pojętegojakofaktyczny,kulturowoiprzyrodniczo
uwarunkowanysposóbzachowaniasięludzi,któryniepodlega
uzasadnieniu”(AndrzejPrzyłębski).Racjonalnośćmawięcsens
jedyniewkontekściedanejgryjęzykowej…
Grasłówjestczęstotylkoniewinnązabawąnausługachsalonowej
konwersacji,alemożebyćrównieżnarzędziemmędrca.Aforystyka–
operującagrąsłów,będącakontynuacjąstarożytnejtradycjimądrości–
jestterenemtwórczejegzystencjimędrca,któryjawisięjakooponent
filozofaakademickiego(vide:konsekwencjeirygory,jakieakademizm
filozoficznynarzucamyśleniu).
KarlKraus(mistrzKarolaIrzykowskiego,którybyłmistrzem
StefanaKisielewskiego,będącegomoimmistrzem)pisał:„Grasłów,
